Nina Derwael niet langer onbetwiste brugkoningin, wel nog blij met WK-brons: “Ik wist dat ik nog niet op niveau ben waar ik wil staan”

Een grimas op het gezicht van Derwael richting haar coach Marjorie Heuls verried dat ze er niet gerust op was na haar brugoefening in de WK-finale. Net na de landing kon er een lachje vanaf, maar Derwael wist dat ze niet alle elementen even proper had afgewerkt. Bij het zien van haar score van 14,700 wist Derwael hoe laat het was. De Amerikaanse Shilese Jones had eerder al na een prima uitvoering met 14,766 hoger gescoord. Ook de Chinese Xiaoyuan Wei ging over Derwael en pakte met 14,966 het goud. Zij verlengt haar WK-titel van 2021, toen Derwael niet deelnam omdat ze na de Spelen een break ingelast had. De andere Chinese Rui Luo die op de kwalificaties in Liverpool nog beter gedaan had dan Derwael, raakte nu met haar voeten een legger. Zo pakte Derwael toch nog het brons.

“Met dat brons ben ik toch nog blij”, aldus Derwael. “Dat is nog een opluchting. Ik had na mijn score stiekem al vrede genomen met de vierde plek. Ik heb gedaan wat ik kon en me de hele week goed voorbereid. Maar dit is het niveau waar ik vandaag sta. En we wisten op voorhand dat dat nog niet het niveau is waar ik volgend jaar en voor de Spelen in Parijs wil staan. Ik wist dat ik voor een moeilijke en spannende finale stond.”

Net als in de kwalificaties moest Derwael in de finale een puntenaftrek slikken in haar startwaarde van 6.5 naar 6.3 door een fout in de uitvoering van haar Fenton-Derwael. Ze zette haar halve draai te laat in bij de bar. Volgens de nieuwe strengere beoordelingscode ingevoerd na de Spelen in Tokio mag dat niet langer. Over de interpretatie van die gewijzigde regel bestaat veel discussie op dit WK. Trainster Marjorie Heuls ging deze week verhaal halen bij de jury, maar ving bot.

Die mindere startwaarde was een streep door de rekening. “Maar zelfs met twee tienden erbij, zou ik geen goud gepakt hebben", beseft Derwael. De gewijzigde regel zorgt wel voor een dilemma voor de toekomst. “Het kan een doorslaggevende factor zijn in wat we moeten veranderen om mijn oefening moeilijker te maken”, zegt Derwael. “Moet ik het schrappen of er beter op werken? Het is hier al een hele week een discussiepunt, dat je al in een halve draai moet zitten als je de brug pakt. Eigen straft de jury een techniek af, terwijl ze dat bij geen enkel ander element doen. Ik weet ook niet waarom ze nu ineens daar zo moeilijk over doen. Maar we moeten nu naar een hogere startwaarde die los staat van die halve draai en een nieuwe oefening samenstellen.”

Haar titel van brugkoningin is Derwael nu wel even kwijt. Volgend jaar volgt wel een nieuwe uitdaging om in eigen land in Antwerpen een derde WK-titel te halen. Derwael blijft natuurlijk wel tot de absolute wereldtop horen: “Ik denk niet dat ik een andere status heb. Ik heb vandaag nog altijd laten zien dat ik bij de besten van de wereld hoor. Ik heb meer dan een half jaar stil gelegen (na de Spelen, red) en ben pas zeven maanden weer aan het trainen. Dan ben ik blij met hoe ik vandaag mijn oefening doorgekomen ben. Ik heb alles gegeven wat ik kon. Ik kan geen spijt hebben en heb getoond dat ze in de toekomst nog met mij rekening zullen houden. Het gaat hierbij niet stoppen. Maar iedereen die hier vandaag in de finale stond zal nog verbeteren. We hebben werk voor de boeg, maar zoveel te leuker.”