De primus van Europa. Hoe het ‘Benfica model’ Portugese topclub al ruim 700 miljoen euro transferwinst opleverde

BEKIJK. Club tegen Benfica in Champions League, Mignolet: “Geef onszelf 20 tot 25 procent kans”

Darwin Núñez als recentste peperdure vogel. Voor 80 miljoen euro naar Liverpool.

De Uruguayaan komt er niet eens mee in de geschiedenisboeken van Benfica. Drie jaar eerder klopte het Atlético Madrid al 126 miljoen euro uit de zakken voor João Félix. Een jeugdproduct, nota bene.

Tel daar nog Manchester City-verdediger Rúben Dias bij en de Benfica Campus leverde hen al een kleine 200 miljoen op. Om nog te zwijgen van Ederson, Renato Sanches en Gonçalo Guedes.

Naast hun eigen complex in Lissabon heeft Benfica over Portugal verspreid nog vijf andere trainingscentra, om zo de beste jeugdspelers van het land op de kop te kunnen tikken. “De sleutel voor ons succes? We laten spelers eerst ontwikkelen als mens, met een sterke academische basis. Pas daarna als voetballer”, zeggen ze binnen de club. Heel wat voetballers wonen tot hun achttiende permanent op de Campus, en trekken nadien op eigen houtje de stad in. Dat, in combinatie met hun verfijnd scoutingsnetwerk in Zuid-Amerika, is waar zij nu het verschil mee moeten maken.

Het reflecteert zich ook in de financiële cijfers. Benfica steekt er met kop en schouders bovenuit in Europa, wat transferwinst van de afgelopen jaren betreft. Omdat ze puur qua financiële slagkracht niet kunnen meedingen met de PSG’s en Manchester City’s van deze wereld. In tijden waar de Europese giganten streven naar een Super League, profileert Benfica zich als doorgeefluik naar die topclubs. Beperkt door de geografische limieten van Portugal en hun tv-gelden mikken ze vooral op groene cijfers. Jong en vooral goedkoop inlijven, niet veel later voor veel geld verkopen.

BEKIJK. Zo beleefden de spelers van Club de loting

Dat hun formule aanstaat, valt af te lezen van hun resultaten in de UEFA Youth League. De afgelopen vier jaar haalde Benfica steevast de finale, de afgelopen editie won het ook eindelijk. En dat met een team dat voor 90 procent bestond uit spelers die er al van kindsbeen af voetballen.

De nieuwe goudklompjes staan trouwens al in de wachtrij, de Premier League kan straks weer met wat geldzakken komen aankloppen. Verdediger António Silva. Middenvelder Enzo Fernández. En Núñez’ opvolger Gonçalo Ramos, met naast hen de meer ervaren pionnen Rafa Silva, David Neres en Alejandro Grimaldo. In februari mogen ze zich - als ze nog even bij Benfica blijven tenminste - meten met Club Brugge.

Qua budget een ongelijke strijd. Qua Europese erelijst ook. Maar op het veld telt dat niet. Toch?