Hugo, familie en vrienden nemen afscheid van Nicole Josy: "Alleen jou te missen heb ik nooit geleerd"

Op de witte kist van Nicole "Josy" Van Palm lag een hart gemaakt uit witte rozen met middenin de letters N en H in rode rozen, als symbool van de innige liefde tussen Nicole en Hugo.

Verschillende collega's uit de muziek en tv-wereld vonden het belangrijk om vandaag mee afscheid te nemen, zoals actrices Marleen Merckx, Janine Bisschops, Jacky Lafon, zanger Günther Neefs, componist Miguel Wiels, zanger Christoff en zijn zus, zangeres Lindsay. Marleen Merckx noemde Nicole "de vriendelijkste dame die ik ooit ben tegengekomen". Janine Bisschops sprak liefdevol over "een fantastisch wijveke en zoals ik ze noem -en dat heeft Hugo ook graag- een zotte doos".  

"Believe in the beauty of your dreams" stond er op de rouwbrief waarmee het overlijden van Nicole aangekondigd werd. Tijdens de dienst werd er ook opgeroepen om "allemaal een beetje Colleke te zijn en nooit te vergeten te geloven in onze dromen". Tijdens de plechtigheid waren er ook nummers van Nicole en Hugo zelf te horen, waaronder "Eeuwig geluk" en "Schietgebed".  

De rode draad doorheen de hele dienst was de grote, warme, onverwoestbare liefde tussen Nicole en Hugo, waar alle sprekers over getuigden. 

Filip Osselaer, de auteur van "Goeiemorgen, morgen. Nicole en Hugo 50 jaar onafscheidelijkheid", beet de spits af. "Wij kijken naar mekaar en dan zien de mensen dat wij elkaar graag zien, wij zijn in de Delhaize dezelfde mensen als op de boot", vertelde Nicole aan de schrijver.  

Osselaer haalde ook de onvervulde kinderwens van het koppel aan, hun grote verdriet. Toch, benadrukt hij, waren Nicole en Hugo "altijd samen, altijd in de weer, altijd blij, ondanks tegenslagen, ondanks ziekte". "Wij hebben alles wat we willen", zei Nicole. "Believe in the beauty of your dreams is ons motto. Als het minder goed gaat, moet je blijven geloven in de dingen die je wilt. Ik blijf ook dromen van telkens weer een nieuwe dag en een nieuwe lente." 

Ook verschillende metekinderen onder wie Sylvie en Ben (en later in de dienst ook nog Nancy) namen afscheid van hun "Mimi" Nicole. Ze hadden het over het "liefdesbad waarin ze telkens ondergedompeld werden".

Ben omschreef "Mimi" als "niet gewoon een tante, meer dan een tante, meer dan een meter, een echte soulmeter".  

Door Dirk, een goede vriend, werd Nicole omschreven als een vrouw in wie het "meisje van 12" nog altijd leefde, dat graag kattekwaad uithaalde, een "zotte doos", die in Disneyland rondliep met Mickey Mouse-oren op en ervan hield om mensen te plagen en op het verkeerde been te zetten. 

Hij noemde Nicole en Hugo mensen die konden relativeren en nooit gingen zweven. Ook toen ze borstkanker kreeg, vond Nicole dat de "show moest doorgaan". "Ze was een vechter", benadrukte hij. "Lieve Nicole, bedankt voor wie je was, dat zot geval waar iedereen blij van werd, een lieve, warme vrouw met klasse en finesse. Je zal verder leven in ontelbare mensen en in herinneringen die we allemaal van jou koesteren. Hugo verliest vandaag zijn Nicole, maar niet haar liefde." 

Tot slot werd het afscheidswoord van Hugo voorgelezen door Jan Bosman, ook een goede vriend. "Dankzij jou kan ik bijna alles, alleen jou te missen heb ik nooit geleerd", schreef Hugo onder meer. "Dat je er nu niet meer bent, is geen litteken op mijn ziel, maar een litteken over heel mijn lichaam."

Niets dan lovende woorden van Hugo voor zijn "Colleke": "Nicole was altijd vriendelijk, tegen alles en iedereen. Iedereen kreeg een goeiedag, Nicole was altijd optimist. Nicole heeft nooit geklaagd, zelfs niet over al het negatieve dat haar medisch is overkomen. Ze dacht altijd eerst aan alle anderen. Ze was perfectionistisch, goedlachs en altijd te vinden voor een grap of frats." 

Hugo sloot zijn tekst af met deze woorden: "Met de prachtige herinneringen die we samen gemaakt hebben, kan ik nog een hele tijd verder. Maar graag zien is mooi, maar te graag zien, wil misschien wel zeggen dat dit verlies niet te dragen is. Wat zal ik jou missen, wat zal ik jou missen. Jouw Hugo... en Nicole."

Het slotakkoord van de dienst was "You are the first, the last, my everything", van Barry White, hét lijflied van Nicole en Hugo. Onder luid applaus op dat nummer brachten de vertrekkende aanwezigen een laatste groet aan Nicole Josy.