Andere landen, andere regels. Toen Ruben Van Gucht vorige dinsdag in de Kroatische stad Split een blauw ziekenhuispak werd gestoken, dacht hij dat hij de geboorte van zijn zoontje helemaal zou meemaken. “Ik ga het mogen zien of op zijn minst erbij mogen zijn”, vertelde hij afgelopen weekend in zijn programma De weekwatchers op Radio 2. “Ik keek daar enorm naar uit. Het is toch wel een uniek moment in iemand zijn leven, zo de baby er zien uitkomen. Maar nee dus: ik mocht er niet bij zijn.”

De presentator zag zijn zoontje Mondo pas na de geboorte. “Ik dacht dat de operatie nog moest beginnen op het moment dat ze mij kwamen halen. Ik heb de emoties niet met Blanka kunnen delen. Mijn zoon lag daar – dat was natuurlijk een fantastisch moment, om mijn zoon te zien – maar je wil dat misschien toch delen met de mama. Dat is niet gelukt.” Omdat dat de regel is in Kroatië. In ons land is het normaal dat papa’s aanwezig zijn bij de geboorte van hun kind. Ook bij een keizersnede, zoals in het geval van Van Gucht en de ex-hoogspringster. “Dan zijn ze bij de anesthesist achter een doek. Ze zien de operatie niet, maar zijn wel bij hun vrouw”, zegt gynaecoloog Hendrik Cammu. “Ze kunnen zelfs haar hand vasthouden.”

“Meer dan gezelschapsheer”

Die papa’s zijn niet alleen welkom in het verloskwartier, ze kunnen ook helpen. “Tot de jaren zeventig waren ze eigenlijk niet nodig. Liepen ze zelfs in de weg. In het verloskwartier waren maar twee mensen belangrijk. De mama en de vroedvrouw. Die laatste is de orkestleider bij een bevalling, veel meer dan wij gynaecologen. Een vrouw in arbeid was toen enkel met zichzelf en de pijn bezig. Maar intussen bevallen heel veel vrouwen onder epidurale verdoving. En daardoor is de rol van de man veel belangrijker geworden. Hij is meer dan een gezelschapsheer. Hij kan zijn vrouw ondersteunen, haar voorhoofd deppen, haar arm vast houden,… of gewoon supporteren.”

Cammu is ervan overtuigd dat Mondo Van Gucht over twintig of dertig jaar ook een bevalling zal kunnen bijwonen in Kroatië. “Dat is een evolutie. Wij hebben die gelukkig al lang geleden doorgemaakt, Kroatië zal ze ook ooit maken. Zeker nu het een EU-land is. Papa’s weg houden van de bevalling is eigenlijk een straf. Je maakt een kind samen, dan wil je die geboorte ook samen meemaken. De tijd van ijsberende en rokende papa’s op de gang ligt gelukkig al heel lang achter ons.”