Eden Hazard op de persconferentie: het was een opmerkelijke keuze, en tegelijk ook weer niet. Meestal moeten de kapiteins opdraven de dag voor de wedstrijd, maar het is lang niet zeker dat Hazard tegen Canada op 23 november aan de aftrap zal staan. Door hem nu al te ‘zetten’, is er geen nood meer om dat sowieso te doen op 22 november. Daarnaast viel er wel iets voor te zeggen om deze WK-voorbereiding mediagewijs af te trappen met een klepper. Ook al speelt hij al eventjes niet meer: dat is en blijft Hazard wel degelijk.

Aan de opkomst op het oefencomplex in Tubeke viel dat niet af te leiden. Het auditorium was niet zo vol als gewoonlijk. Dat had te maken met de timing, niet met de spreker: daags na de voorlopig laatste speeldag in de Jupiler Pro League en daags voor de afreis naar het Midden-Oosten. Ook 33 journalisten stappen dinsdag het vliegtuig op. Het gros onder hen maakte van de laatste dag voor hun wekenlange afwezigheid gebruik om quality time te hebben met de familie en de koffers te pakken.

Voor Hazard, minder lachebekje dan gewoonlijk, maakte het geen verschil wie de vragen stelde. Hij was zeer eerlijk in zijn antwoorden – wat hem sierde – met sporadisch een kwinkslag. Omdat een speler van zijn statuut dat verdient: zijn integrale discours.

Hoe voel je je, Eden?

“Mijn situatie bij Real Madrid is gecompliceerd. Ik heb zin om te spelen, méér te spelen, maar dit maakt deel uit van de sport. De trainer neemt zijn beslissingen en als hij wint, is het moeilijk daar iets over te zeggen. Ik moet het accepteren. Ik stap elke dag op het oefenveld met de ambitie om te tonen dat ik nog steeds iets kan bijbrengen aan Real Madrid. Ik heb nog mooie dingen te bieden.”

Kreeg je al een uitleg van Carlo Ancelotti, je trainer bij Real?

“Die geeft hij op de persconferenties. Het moet voor hem ook lastig zijn om steeds dezelfde vragen te beantwoorden. Hij vroeg me in het begin van het seizoen om het maximum te geven. Dat doe ik.”

Is het moeilijk om de glimlach te behouden?

“Neen, eigenlijk niet. Af en toe is dat niet gemakkelijk, zeker niet als je denkt te spelen en je uiteindelijk toch niet speelt. Ik moet me daarop instellen. En als ik de kans krijg, moet ik beter doen. Neem nu de laatste twee interlands bij de Rode Duivels. De eerste (2-1-winst tegen Wales, red.) speelde ik ongeveer zestig minuten en ging het goed. Maar een paar dagen later (tegen Nederland, red.) was het al een pak minder. Natuurlijk, het is moeilijk ritme te krijgen als je bij je club zo weinig speelt.”

Komt dat goed richting de WK-start?

“De aanloop is anders dan anders. Korter. We hebben normaal gezien een langere voorbereiding. Maar bon, er is een vriendschappelijke match tegen Egypte. En er zijn veel trainingen, dus… Op het voorbije EK is het ook gelukt. Toen kwam ik ook niet in de perfecte omstandigheden naar de nationale ploeg, maar hebben we het toernooi kunnen gebruiken om naar een goed niveau toe te groeien. Tegen Portugal was ik goed, als we nu op een gelijkaardige manier kunnen opbouwen… Pas op, ik zeg niet dat ik alle wedstrijden moet spelen, hé. Ik bepaal de opstelling niet. We gaan wel zien hoe het met mij evolueert. We hebben gelukkig een zeer competente staf, niet het minst wat het medische departement betreft.”

Mocht jij bondscoach zijn, zou Eden Hazard dan spelen?

(grijnst) “Wat denk je zelf?”

Dat jij jezelf wel in het elftal zou zetten.

(lacht) “Voilà.”

Zou dat verdiend zijn?

“Niet op basis van wat ik de laatste twee seizoenen getoond heb, maar wel op basis van de voorbije vijftien jaar.”

Niet dat ik twijfel aan je enorme potentieel, maar…

(met een kwinkslag) “Je twijfelt wel een beetje, anders zou je dat niet zeggen.”

Is dat niet logisch?

“In zekere zin wel. Het is aan mij om die twijfels uit de hoofden van de mensen te spelen. Mensen stellen mijn kwaliteiten in vraag, ikzelf niet. We gaan ze zeker en vast nog zien. Ik moet het vertrouwen van de buitenwereld terugwinnen. Ik heb nog steeds zin om me te tonen, wat ik een hele tijd nagelaten heb. Die gedachte geeft me kracht. Ik ben op twee jaar tijd niet plots een nul geworden. Ik wil bewijzen dat België op mij kan rekenen.”

Ben je fysiek helemaal in orde?

“Fysiek ben ik goed, mentaal zeer goed. Sinds dat plaatje uit mijn enkel is, gaat het beter. Voordien stapelde ik de kwaaltjes op zonder aanwijsbare reden. Dat was frustrerend, maar die periode ligt achter mij.”

Er is de grote concurrentie van Leandro Trossard, die het geweldig doet in de Premier League. Wat vind jij van de discussie dat hij zou moeten spelen?

“Ten eerste dit: Leandro en ik kunnen samenspelen. Onze coach heeft geen makkelijke job: iedereen wil spelen en iedereen heeft ook de kwaliteiten om een basisplaats te claimen. (zwijgt even) Maar misschien verdient Leandro het meer dan ik, ja. Ik ga me wel niet zo snel gewonnen geven. Ik zou de eerste zijn om Leandro te feliciteren, maar ik zou er ook alles aan doen om mijn plek terug te winnen. Ik heb nog altijd die enorme honger: ik wil op het terrein staan.”

Kan een kapitein überhaupt op de bank zitten?

“Ja, maar niet de hele tijd.”

Hoe ga je ermee om dat anderen je plaats kunnen afpakken?

(haalt de schouders op) “Ik heb bij Lille anciens uit de ploeg gespeeld, hetzelfde gebeurde bij Chelsea. Op een dag zullen Messi en Ronaldo vervangen worden. Als je dat niet kunt accepteren, is het beter om te stoppen. (snel) Maar ik ga vechten.”

Wat verwacht je van het WK?

“Ik zei daarnet dat het enigszins normaal is dat mensen aan mij twijfelen. Dat geldt ook voor de ploeg. Romelu Lukaku is de laatste tijd op de sukkel met blessures, onze piek was er in 2018, de verdediging wordt een jaartje ouder, … Maar de hele groep is erop gebrand om te laten zien dat het niet fini is. Het is misschien onze laatste kans. We willen ver geraken, maar of dat lukt, hangt van veel parameters af. Laten we eerst maar beginnen met onze drie poulewedstrijden te winnen.”

Is dit mogelijk je laatste grote toernooi?

“Dat kan, ja. Mogelijk zelfs voor meerdere spelers. De aaneenschakeling van matchen is niet simpel. Maar ik denk nog niet aan de volgende toernooien. Er is eerst Qatar. België moet in ons geloven. We hebben een sterke selectie.”

Er zullen weinig Belgische fans in Qatar zijn. Maakt dat een verschil?

“Neen. Of er nu één of honderd supporters zijn, ik wil de mensen altijd vermaken. Vele Belgen zullen ons volgen via de televisie. Het is ons doel om hen een goede tijd te bezorgen, al zou het natuurlijk leuker zijn met duizenden fans op de tribunes.”

Volgens Spaanse media zou Real Madrid graag hebben dat je na het WK een transfer maakt. Hoe zie je dat zelf?

“Voor mij is het duidelijk: ik wil niet vertrekken. Maar ik ben misschien niet de enige die invloed heeft op die beslissing. We zullen na het WK wel zien wat het wordt. Ik wil sowieso plezier blijven maken.”