Eden Hazard gaat geen thema uit de weg in openhartig gesprek: “Trossard verdient het meer om te spelen bij de Rode Duivels dan ik”

De kapitein opent de debatten. Eden Hazard trapte deze namiddag de WK-campagne van de Rode Duivels af. In een openhartig gesprek ging hij geen enkel thema uit de weg. Zijn situatie in Madrid, de concurrentiestrijd met Trossard en de Duivelse ambities op wat misschien zijn laatste grote toernooi wordt. ‘Allez-y messieurs’.

“Het is gecompliceerd, want ik wil spelen. Enfin, ik wil méér spelen. Maar dit maakt deel uit van het voetbal zeker? Ik kan de beslissingen van de trainer alleen maar accepteren. En zolang een trainer wint, is het moeilijk om zijn keuzes te bekritiseren. Op training tonen dat ik mijn plaats in de ploeg waard ben, meer kan ik niet doen.”

“Ik probeer positief te blijven. Sommige dagen lukt mij dat beter dan andere. Denken dat je gaat spelen en uiteindelijk toch weer op de bank zitten, dat maakt het lastig. Aan mij dus om nóg meer te doen als ik toch eens mijn kans krijg. Dat is bij de Rode Duivels ook zo. Tegen Wales speelde ik 60 minuten goed. Een paar dagen later tegen Nederland was het een pak minder.”

“Zeker en vast. Sinds dat plaatje uit mijn enkel is, voel ik me beter. Voordien sukkelde ik van de ene kleine blessure in de andere. Dat dat zonder aanwijsbare reden gebeurde, was zeer frustrerend. De enkel voelt goed, de mobiliteit van de enkel voelt goed. Het is alleen een kwestie van ritme, aan pure snelheid heb ik niet veel ingeboet.”

“Neen, we hebben enkel in het begin van het seizoen gepraat. Ik denk dat hij het ook stilaan beu is om na elke wedstrijd te moeten uitleggen waarom hij me niet heeft opgesteld.”

“Mijn antwoord daarop is duidelijk: ik wil niet weg uit Madrid. Maar die beslissing hangt niet alleen van mij af. De evaluatie volgt na het WK. Ik wil spelen en opnieuw plezier hebben.”

“De buitenwereld twijfelt aan mijn kwaliteiten. Ik niet.”

“Natuurlijk. Als het minder gaat, wordt er altijd getwijfeld. Ik wil die twijfel uit de hoofden van de supporters voetballen. Ik sta voor mijn derde Wereldbeker. Ik wil de fans van de Rode Duivels tonen dat ze nog steeds op hun kapitein kunnen rekenen. Het is voor vele jongens van mijn generatie misschien de laatste kans om Wereldkampioen te worden.”

(lacht) “Wat denk je zelf?”

“Ah voila.”

“Op basis van de laatste twee jaar niet, maar op basis van wat ik de voorbije vijftien jaar al getoond heb wel.”

(lacht) “Kijk, jij twijfelt ook, hé. De wil om het ongelijk te bewijzen van al wie aan mij twijfelt, is groot. Het is niet zo dat ik de laatste twee jaar plots niets meer waard ben.”

“Neen. Het WK op zich is mijn grootste motivatie. We hebben een prima mix van jonge aankomende talenten, spelers met ervaring en een goede coach. Met die ingrediënten moeten wij in staat zijn om goed te presteren op deze Wereldbeker.”

“Daar heb ik geen problemen mee. We waren misschien op onze piek in 2018. Sindsdien is het wat minder. Ik kijk naar mezelf, maar ook Romelu maakt bijvoorbeeld een lastig seizoen door. We hebben een verdediging die een dagje ouder wordt. Dat zijn gewoon de feiten. Wij moeten als groep tonen dat België nog steeds bij de beste landen ter wereld behoort.”

“Toen ik begon bij Lille heb ik ook iemand uit de ploeg gespeeld; toen ik bij Chelsea kwam heb ik ook iemand uit de ploeg gespeeld. En ongetwijfeld zal op een dag ook iemand mijn plaats overnemen. Net zoals iemand de plaats van Messi bij Argentinië of van Ronaldo bij Portugal zal innemen. Dat maakt deel uit van het voetbal. Als je daar niet mee kunt omgaan, moet je stoppen. Leandro verdient het meer om te spelen bij de Rode Duivels dan ik. Hij is bezig aan een geweldig seizoen in Engeland. En als hij speelt, zal ik de eerste zijn om hem te feliciteren. Maar ik zal er alles aan doen om de coach ervan te overtuigen dat ook ík die basisplaats verdien. Gezonde concurrentie kan alleen maar goed zijn voor het niveau van onze ploeg.”

“Dat gebeurt, maar niet altijd.”

“Dat kan zeker, dat zullen we ook bespreken met de medische en technische staf. Ik denk dat het EK vorig jaar daar een goed voorbeeld van was. Ik heb toen ook stelselmatig opgebouwd in de poulematchen, tegen Portugal in de 1/8ste finale voelde ik me echt goed.”

“Als we zo ver mogelijk geraakt zijn. Dat kan kwartfinale, halve finale of finale zijn. Alles hangt van details af. Blessures, vorm van de dag, geluk, tegenslag. Alles speelt mee op zo’n groot toernooi en je moet met zoveel parameters rekening houden. We focussen ons eerst op die drie poulematchen, nadien zien we wel verder.”

“Die mogelijkheid bestaat zeker. Dat geldt voor een aantal jongens bij ons en dat besef leeft ook wil in de groep. Voor sommigen is dit de laatste kans en dat maakt de motivatie alleen maar groter.”