Move over Nancy, here is Kevin: wie is Kevin McCarthy, wellicht de nieuwe Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden?

De rode golf die door veel Amerikawatchers en experts werd voorspeld, bleef grotendeels uit tijdens de tussentijdse verkiezingen in de Verenigde Staten. De Amerikaanse Democraten slaagden er zelfs in om hun meerderheid in de Senaat te behouden, iets wat velen niet voor mogelijk hadden gehouden. In het Huis van Afgevaardigden, het Amerikaanse parlement, liggen de kaarten echter anders. 

Hoewel de Republikeinen het een stuk minder goed deden dan verwacht, slaagt de partij er wel in om een meerderheid in het Huis te behalen. Daar hadden ze minstens 218 zetels voor nodig. Daardoor kan Nancy Pelosi, de Democratische voorzitter van het Amerikaanse parlement, niet langer aanblijven. Ze bekleedde die functie sinds 2019, en deed dat eerder ook al eens van 2007 tot 2011. Nu moet ze haar plaats afstaan aan Kevin McCarthy, een Republikein die al langer aast op de job.

Kevin McCarthy haalde het in de interne Republikeinse verkiezingen van Andy Biggs, een zeer conservatieve Republikein, met 188 van de 214 stemmen. Toch betekent dat nog niet noodzakelijk dat hij de job als speaker krijgt. In de eerste plenaire zitting van het Huis van Afgevaardigden moet hij nog door de 435 nieuwe parlementsleden worden verkozen.

"Hij moet de meerderheid van de stemmen krijgen in het huis om ook speaker te worden", legt VS-correspondent Björn Soenens uit. "Hij moet dus 218 stemmen verzamelen, meer dan de 188 die hij tot nu kreeg. Als alle Republikeinse verkozenen voor hem stemmen, is hij zeker voorzitter. Maar hij kan zich geen dissidentie veroorloven. Misschien wordt het dus toch nog iemand anders."

McCarthy zal dus pas formeel aangesteld kunnen worden in januari, wanneer het nieuwe parlement zijn intrede doet. Mogelijk krijgt hij daarbij nog een moeilijkere opdracht: als tightrope walker of koorddanser. Hij zal moeten proberen om compromissen te sluiten tussen twee uiteenliggende fracties van het Amerikaanse parlement. Een lastige job in het gepolariseerde Amerika.

De nieuwe parlementsvoorzitter is een man van eenvoudige komaf. Zijn moeder was huisvrouw en zijn vader was brandweercommandant. McCarthy heeft ook buitenlandse roots. Zijn grootvader aan moederskant was een Italiaanse immigrant en zijn grootvader aan vaderskant was Iers. Hij was de eerste Republikein van de familie, zijn ouders waren lid van de Democratische partij. 

McCarthy is een politicus pur sang: hij wijdde zijn volledige volwassen leven aan de Amerikaanse politiek. Hij begon als een stafmedewerker voor het congreslid Bill Thomas, daarna bekleedde hij een wetgevende functie tot hij in 2006 in het parlement verkozen werd. In 2015 probeerde hij al eens om het tot voorzitter van het parlement te schoppen, maar dat mislukte toen. Hij werd nochtans door John Boehner, toen voorzitter, aangeduid als de ideale opvolger. 

Zijn verlies had hij echter alleen aan zichzelf te danken. Tijdens een televisie-interview deed McCarthy enkele ongelukkige uitspraken over een parlementair onderzoek naar de aanslag in Benghazi in 2012 (Islamitische militanten vielen toen een Amerikaans diplomatiek gebouw aan in Libië). Uit zijn antwoorden leidde men af dat het onderzoek naar de aanslag politiek gemotiveerd was om Hillary Clinton, die in 2012 minister van Buitenlandse Zaken was, een hak te zetten. Later kwam McCarthy terug op zijn uitspraken, maar na de ongelukkige communicatie (of na de plotse beschuldigingen over een affaire met een andere politica) moest hij zijn droom om voorzitter te worden nog even aan zich laten voorbijgaan. 

Sinds 2018 werkte McCarthy als minderheidsleider van de Republikeinse fractie in het parlement. Daar toonde hij zich een groot voorstander van de voormalige president Donald Trump. Ook de omstreden Majorie Taylor Green, in 2020 kandidaat voor een zetel in het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden en gemeden omwille van haar racistische en antisemitische opmerkingen en complottheorieën, kon rekenen op zijn steun. 

Op 18 november 2021 hield Kevin McCarthy een toespraak van ruim 8 uur. Hij beriep zich daarvoor op de "magische minuut", een systeem in de Verenigde Staten waarbij partijleiders zo lang mogen spreken als ze willen. Hij probeerde daarmee de Build Back Better Act, een infrastructuur- en werkplan van president Joe Biden, te vertragen. 

Ook rond een heleboel andere standpunten heeft McCarthy bedenkelijke opvattingen. Zo omschreef de Washington Post hem in 2015 als "een voorstander van anti-abortusrechten". Tijdens de presidentsverkiezingen in 2020 verspreidde hij valse beweringen over de geldigheid van de presidentsverkiezingen. De klimaatverandering ziet McCarthy niet als een prioriteit, maar in tegenstelling tot zijn voorbeeld Trump erkent hij wel dat er "kleine problemen" zijn. 

McCarthy wacht een behoorlijk moeilijke opdracht. Als spreker zal hij aan het hoofd komen te staan van een Republikeinse fractie die steeds rechtser wordt en sterke sympathieën heeft voor de voormalige president Donald Trump. Daardoor wordt het sluiten van compromissen tussen de verschillende fracties in het parlement flink bemoeilijkt. De exacte zetelverdeling in het parlement is nog niet bekend, maar het staat wel vast dat de Republikeinse meerderheid behoorlijk krap zal zijn. Daardoor kunnen een handvol 'koppige' Republikeinen de boel stilleggen. Ook dat verzwakt de positie van de nieuwe speaker in zekere mate.