Limburgse vlaaien worden zo goed als zeker erkend door Europa
Vlaanderen en Nederland dienen vandaag bij de Europese Commissie in Den Haag een aanvraag in om de Limburgse vlaai te laten erkennen als Beschermde Geografische Aanduiding (BGA). Als de Europese Commissie de vraag tot erkenning goedkeurt, en dat is volgens minister Jo Brouns zo goed als zeker, dan moet de Limburgse vlaai voortaan aan strenge voorwaarden voldoen en mag ze enkel in Nederlands- of Belgisch-Limburg gemaakt worden.
“Als minister van landbouw en voeding ben ik natuurlijk heel blij met deze aanvraag tot erkenning", zegt Jo Brouns (CD&V). "Een erkenning als ‘Beschermde Geografische Aanduiding’ zal ongetwijfeld zorgen voor een nog ruimere bekendheid van onze heerlijke Limburgse vlaaien. Het toont dat voeding zoveel meer is dan enkel een product, het is ook cultuur en beleving, typische gezelligheid in dit geval. Het is ook uitzonderlijk dat de aanvraag tot erkenning als BGA gezamenlijk ingediend wordt door Vlaanderen én Nederland.”
Dun van leer, dik van smeer
De Limburgse vlaai is een rijk gevuld gebak, de volksmond spreekt over “dun van leer, dik van smeer”. Het is een verse goudbruin gebakken rond gebak met een diameter van minimum 10 cm en maximum 30 cm. Ze bestaat uit een bodem, vulling en eventueel een toplaag, gevuld met fruit, rijstpap, crème, griesmeelpap, verse kaas, suiker/ei vulling of een combinatie hiervan. De Limburgse vlaai kan voor het bakken afgewerkt worden met een deksel, latjes of kruimels en suiker. De bodem heeft een dikte van max. 1 cm na het bakken en moet zo stevig zijn dat je een punt uit de hand kan eten.
BEKIJK - Wat is dat met Limburgers en hun vlaaien?
Limburgse vlaai staat voor gezelligheid, warmte en traditie.
Dat zijn ook de voorwaarden waar bakker Carlo Briers uit Bilzen zich aan houdt. “Het is ook belangrijk dat er ongeveer 300 gram vetstof in zit. Ook de fruitvulling mag enkel van kersen of abrikozen gemaakt zijn”, vertelt Briers. Volgens hem staat Limburgse vlaai voor gezelligheid, warmte en traditie.
Als de Limburgse vlaai een Europese erkenning krijgt, komt ze terecht in de groep van streekproducten als cider uit Bretagne, serranoham, de balsamico azijn van Modena en het Geraardsbergse mattentaartje.
Strenge voorwaarden
Met een registratie op Europees niveau zullen er voortaan strenge voorwaarden gelden om de benaming ‘Limburgse vlaai' te mogen gebruiken. Ook de manier waarop het gebak gemaakt wordt, zal dan vaststaan. “Als een Limburgse vlaai uit de oven komt, mag er niks meer aan toegevoegd worden van suiker of slagroom. Een smurfenvlaai is dus bijvoorbeeld geen Limburgse vlaai”, vertelt bakker Briers.
Het geografisch gebied waarbinnen de Limburgse vlaai bereid en gebakken mag worden, zal voortaan tot de aan elkaar grenzende Belgische provincie Limburg en de Nederlandse provincie Limburg beperkt zijn. Het Europese BGA-logo op het etiket zal voor de consument het bewijs zijn dat het gaat om de échte Limburgse vlaai.
