Haar tijd was bijna drie seconden boven haar beste prestatie (1:15.58). Na 600 meter zat er nog en top tien klassering in maar in de laatste ronde viel ze terug. De overwinning ging naar de Japanse Ayano Sato in 1:16.15, voor haar landgenote Kako Yamane en de Britse Ellia Smeding. Van Elst, die de Nederlandse en de Belgische nationaliteit heeft, moest het in haar rit opnemen tegen de Roemeense Mihaela Hogan, die in 1:18.09 negende werd.

Na afloop kon Van Elst niet anders dan toegeven dat het niet goed genoeg was, maar er zijn verzachtende omstandigheden. Zo liep ze enkele weken terug een zware luchtweginfectie op en liep ze bovendien brandwonden op aan haar benen. Daardoor moest ze forfait geven voor de eerste wereldbeker, in het Noorse Stavanger.

“Wat kan je verwachten na zes weken niets te kunnen doen?”, zucht Van Elst in de mixed zone van Thialf. “Ik ben pas een weekje terug in training, dus ik had geen idee wat het hier zou geven. Dit is dan wat er uitkwam, dus het kan vanaf nu alleen maar beter. Dat ik toch nee schudde na de finish? Ja, dat kan wel (lacht). Ik was al heel blij dat ik überhaupt hier aan de start kon staan, maar als topsporter wil je toch gewoon hard schaatsen. Ook al kon je dat niet verwachten, het is gewoon jammer dat je hier nog niet echt mee kunt doen.”

Koude lucht

“Ik zit nu op 60 procent van mijn kunnen”, aldus de ‘nieuwe Belgische’. “Ik heb zes weken oprecht niks kunnen doen. Zelfs de hond uitlaten was er teveel aan. Ik heb het heel rustig aan moeten doen aangezien ik moeite had met ademhalen. Waar ik nu sta, is eigenlijk al goed gezien de omstandigheden. Mijn stem is nog niet helemaal terug, maar lichamelijk voel ik me goed genoeg om opnieuw te trainen. Het was dus een grote opluchting om hier te zijn. In Noorwegen was ik er eigenlijk ook, maar door de airco in het vliegtuig zette ik opnieuw een stap achteruit qua gezondheid. Ik kon opnieuw gewoon niks trainen en dus moest ik de knoop doorhakken om die wereldbeker over te slaan om een kans te maken om hier in Nederland wel te kunnen starten.”

Koude lucht, zoals van airco, is dus een boosdoener bij Van Elst. Niet erg handig als je schaatst. “Mijn arts heeft gezegd dat ijsbanen eigenlijk niet goed zijn voor mijn luchtwegen op dit moment. Maar schaatsen is nu eenmaal wat ik doe, dus we proberen de trainingen zo te doen dat het niet erger wordt en dan zou het mijn herstel niet in de weg zitten. Dit was al een goeie test en het geeft wel aan dat het lichaam dit wel weer aankan. Het is allemaal spijtig, want ik had een uitstekende zomer met fietstesten die beter waren dan ooit. Ik stond er gewoon heel goed voor, dus dan is het zonde dat zo’n virus het hele plan overhoop gooit. We hadden ook nooit verwacht dat dit zo lang zou duren. Waar ik het opliep? Geen idee, mogelijk in Inzell. Daar hoorde ik wel iets waaien van een virusje, maar bij mij heeft het lelijk huisgehouden.”

Van Elst kon vier jaar geleden al de overstap naar België maken, maar bleef toen in de Nederlandse kleuren schaatsen. Nu maakte ze bewust de keuze voor ons land.

“Ik zat toen nog niet in een commerciële ploeg en ook destijds had België het financieel niet erg breed”, klinkt het. “Toen kon ik zelf niets voorschieten en was het dus geen optie. Ik heb dan het geluk gehad om bij WorldStream bij een commerciële ploeg te kunnen schaatsen, dus kon ik wat sparen. Dat is nu van pas gekomen, maar België heeft ondanks de problemen nog een beetje kunnen helpen en dat is wel fijn. En de keuze om Nederland achter mij te laten werd wel wat vergemakkelijkt door het WK van vorig jaar. Toen stond in de opstelling voor de teamsprint, maar werd ik er in laatste instantie uitgehaald. Dat hielp gewoon niet… Deze weg in België lijkt me gewoon bijzonder interessant. Ik kan nu makkelijker internationale wedstrijden rijden en de weg naar de Winterspelen is veel stabieler. In Nederland moet je het haast per maand bekijken en als je even minder bent, kom je niet verder. Dus nu heb ik een vierjarenplan.”