Jérémy Doku, grappend over Ronaldo, verloor ondanks blessureleed zijn glimlach en drive niet: “Elke versnelling, elke dribbel,… Dat maakt me gelukkig”

KIJK. Doku grapte op de persconferentie over EK-stunt Ronaldo

Doku is naar eigen zeggen “ready and locked in”. Een zandlopertje postte hij ook op zijn Instagram een paar dagen geleden. Aan het aftellen naar de eerste wedstrijd op het WK.

Hij is klaar om de wereld te laten zien dat hij zijn kwaliteiten niet verloren is. Een grijns wisselt hij wel vaker af met de sérieux van een ancien.

Speels versus ernstig. In Qatar was het zondagmiddag niet anders. Spontaan begon hij te lachen toen een vlieg hem hardnekkig stalkte. Het hoofd voorover gebogen, handen in de haren.

Één basisplaats, zeven invalbeurten in de Ligue 1. Nul goals, nul assists. 164 speelminuten.

In de Europa League bleef het bij twee invalbeurten voor een totaal van 46 minuten. Ziedaar de magere balans van Doku bij Rennes dit seizoen.

De frêle spieren spelen te vaak op, de blessures zorgden voor stilstand en stagnatie. “Maar”, zo zei bondscoach Roberto Martínez tijdens de bekendmaking van zijn WK-selectie begin november, “als ik over hem spreek, kan ik niet anders dan glimlachen. Jérémy is een speler die magie in zijn spel kan brengen.”

Door zijn dribbels, zijn snelheid. Martínez: “We hebben spelers nodig die één tegen één iets kunnen.” Doku - hij viel een dikke tien minuten in tegen Egypte afgelopen vrijdag - zelf in Doha vanmiddag: “Ik heb het vuur nog in de benen.” Zijn ogen glinsterden. “Eens ik op het veld sta, wil ik bewijzen wat ik kan.”

Zijn beperkte speeltijd en zijn blessuregevoeligheid waren geen doorslaggevende factor voor de bondscoach. “Hij is fysiek fit genoeg om de rol te spelen die we hem willen geven. Ook al heeft hij inderdaad niet voldoende gespeeld.” De belasting van zijn spieren is iets wat ze ook bij de Duivels goed moeten monitoren. “Maar ze zorgen goed voor mij”, knipoogde de flankspeler van Rennes. “Ik doe geen speciale dingen, hoor. Ik ben gewoon professioneel. Ik warm me goed op, ik pak een ijsbad. Niets speciaals.”

Doku kende na het EK van anderhalf jaar geleden - waar hij schitterde tegen Italië - de ene tegenslag na de andere. Laagtes te weinig afgewisseld met hoogtes.

De kine- en fitnessruimte als uitvalsbasis, ‘revalideren’ als paswoord. Hij paste zijn voeding aan - “pasta, rijst, vlees, groenten,…” - en twijfelde niet aan zijn eigen lichaam. “Weet je: als je geblesseerd bent, stel je jezelf veel vragen. Waarom het komt, hoe het komt. Maar er zijn misschien duizenden oorzaken. Je kan niet weten waarom iets gebeurt. In een carrière zal je altijd geconfronteerd worden met blessures. (grijnst) Ik hoop dat ik mijn deel al gehad heb. In mijn hoofd was het soms moeilijk. Er waren moeilijke momenten de voorbije maanden - mentaal ook. Zeker omdat een voetballer zoveel mogelijk op het veld wil staan. Voor mij is voetballen plezier. Elke versnelling, elke dribbel,… (lacht) Dat maakt me gelukkig.”

KIJK. Doku: “Hoop dat ik mijn deel van blessures gehad heb”

Doku had naar eigen zeggen “stress en spanning” toen de WK-selectie dichterbij kwam. “Ik móest fit zijn om kans te maken.” Zijn rol bij de Duivels is er voorlopig eentje van supersub. “Iedereen wil natuurlijk basisspeler zijn. Maar zelfs al is het voor vijf minuten, zal ik er alles aan doen om le feu in de match te brengen. Ik ben een speler met een apart profiel. Mijn kwaliteiten kunnen van pas komen als we spelen tegen een laag blok. Daarom heeft de bondscoach mij erbij genomen - denk ik. Ik ben niet zoals iedereen, ik kan een match in één moment openbreken. Krijg ik minuten, zal ik proberen om iets te forceren.”

Zijn wedstrijd tegen Italië op het EK anderhalf jaar geleden “heeft vele dingen veranderd”. Doku voegde eraan toe: “Maar het WK is nóg groter. Mijn eerste herinnering was het WK 2010 in Zuid-Afrika. Daar heb ik gezien dat voetbal de mensen beroert. Ik ben er klaar voor.”

Ready and locked in. De zandloper blijft lopen. Een knikje volgde, Doku verliet de zaal. Van die irritante vlieg was dan allang geen sprake meer.