"In Nederlandse kinderopvang staat 1 verzorger in voor 4 kinderen, in Vlaanderen is realiteit 1 begeleider voor 9" 

Paul Leseman, professor orthopedagogiek aan de Universiteit van Utrecht, windt er in "De ochtend" (Radio 1) geen doekjes om: "Je moet investeren zodat er een gezonde professionele werkomgeving kan ontstaan."

Om begeleider te worden, zijn de vereisten in Nederland niet groter of kleiner dan in Vlaanderen. "Bij ons moet je middelbaar beroepsniveau hebben gevolgd", zegt Leseman. "Ook in Nederland worden er wel eens crèches gesloten, vaak omdat ze de formele regels niet naleven. Niet omdat er incidenten zijn. Daar gaat dan een traject aan vooraf van enkele jaren, als de regels keer op keer niet worden nageleefd. Er is veel inspectie en die inspectie is zeer streng."

In Nederland is er kinderopvang van 0 tot 4 jaar, dan kunnen de kinderen naar de kleuterklas. 60 procent van de Nederlandse kinderen gaat naar de opvang.

"Belangrijk verschil bij ons is dat de beroepskracht-kindratio aanzienlijk gunstiger is voor de jongste kinderen. Voor het eerste levensjaar (0-1 jaar) is dat 1 medewerker op de 3 kinderen, voor de leeftijdscategorie 1 tot 2 jaar is dat 1 medewerker op de 4. In Vlaanderen is de realiteit 1 op de 9. Dat lijkt me onverstandig om een veilig klimaat te creëren en onvoldoende om aandacht aan de kinderen te geven en hen te stimuleren. Hoe komt dat? Dat heeft te maken met hoeveel geld je uittrekt als samenleving." 

Leseman ziet ook een probleem ontstaan bij de leeftijd waarop je kan instappen in de kleuterklas. "In Vlaanderen gaan kinderen op 2,5 jaar naar de instapklas op school. Dat betekent dat er een relatief kleine markt is voor kinderopvang. Het lijkt me beroepsmatig moeilijk om dan een gezond rendabele kinderopvang te hebben, zeker als er te weinig geld geïnvesteerd wordt."