Paula D’Hondt-Van Opdenbosch werd op 27 augustus 1926 geboren in Kerksken, een deelgemeente van het huidige Haaltert in Oost-Vlaanderen. Ze overleed woensdagochtend aan ouderdom bij haar thuis in Haaltert, zegt haar zoon, de Dendermondse politierechter Peter D’Hondt. “Het is ironisch dat ze overlijdt in een periode dat discriminatie opnieuw opflakkert. Misschien heeft ze een statement willen maken. Ze had in juli corona opgelopen, maar ze heeft dat kunnen pareren.”

Senator

Paula D’Hondt-Van Opdenbosch was van opleiding maatschappelijk assistente en ze oefende dat beroep ook gedurende enkele jaren uit. In 1952 werd ze gemeenteraadslid in Kerksken, waar ze later ook een schepenambt bekleedde. In 1974 werd ze provinciaal senator voor Oost-Vlaanderen en sinds 1981 was ze rechtstreeks verkozen senator.

Op 17 december 1981 werd D’Hondt voor de toenmalige CVP staatssecretaris voor PTT (Post, Telefonie en Telegrafie). Zij bleef dit twee regeringen lang. In mei 1988 werd zij minister van Openbare Werken, maar door de staatshervorming was dit een “uitdovende” functie.

Symbool van verdraagzaamheid

Begin 1989 werd ze Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid, een nieuwe functie die ze, door de gedreven manier waarop ze de standpunten verdedigde, heel wat inhoud gaf. Ze kreeg daarvoor ook diverse prijzen, waaronder de Ark-prijs voor het vrije woord en werd doctor honoris causa aan de UGent en aan de Open Universiteit (Nederland).

Paula D’Hondt ontpopte zich als het symbool van de verdraagzaamheid en verdedigster van de multiculturele samenleving. Dat maakte haar tot vijand nummer 1 van het toenmalige Vlaams Blok (nu Vlaams Belang).

In 2011 zei ze in een interview met De Standaard dat laksheid tegenover migranten de situatie heeft verergerd. Daarbij had ze ook kritiek op de linkse partijen in Franstalig België. “Ze hebben – soms harde – beslissingen om de instroom van migranten te stoppen, om het aantal asielzoekers te beperken, te lang tegengehouden.”

Het mandaat van Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid liep in februari 1993 af. Bij de voorstelling van haar eindrapport toonde Paula D’Hondt zich tevreden, maar waarschuwde ze ervoor dat de inspanningen moeten worden voortgezet.

LEES OOK. Politici brengen hulde aan overleden Paula D’Hondt: “Voor eeuwig dé minister van Verdraagzaamheid”

Kind en Gezin

Een maand later kreeg ze het Grootlint in de Leopoldsorde opgespeld, op 26 mei werd ze benoemd tot Minister van Staat. Het werk van de Koninklijk Commissaris wordt voortgezet door het Centrum van Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding.

Hoewel ze reeds de pensioengerechtigde leeftijd bereikt had, dacht Paula D’Hondt nog niet aan rusten. Ze werd voorzitster van Kind en Gezin en bleef dit tot december 1998. Onder haar impuls besteedde die instelling meer aandacht aan kinderen uit kansarme gezinnen en kindermishandeling.

In die functie werd D’Hondt benoemd door toenmalig Koning Boudewijn en die steunde haar ook toen ze onder vuur werd genomen door politici van Vlaams Blok. Op de begrafenis van Koning Boudewijn in 1993 was D’Hondt een van de sprekers die hulde bracht aan de vorst.

Paula D’Hondt was gehuwd met Paul D’Hondt (overleden in 2007) en ze is moeder van vijf kinderen, onder wie politierechter Peter D’Hondt. Op 22 februari 2021 werd ze op 94-jarige leeftijd de eerste ereburger van Haaltert.