"Tante post", migrantencommissaris en "vrouw van het jaar": minister van staat Paula D'Hondt (96) overleden

Paula D'Hondt-Van Opdenbosch wordt geboren in 1926 in Kerksken bij Haaltert. Aanvankelijk werkt ze als sociaal assistente bij de NMBS, maar in 1974 - vrij laat dus - maakt ze haar entree in de politiek: ze wordt verkozen als senator voor de Christelijke Volkspartij (CVP).

In 1981 wordt ze staatssecretaris voor Post, Telegraaf en Telefoon in de regering van haar partijgenoot Wilfried Martens. Ze blijft op die post tot 1988 en krijgt de niet zo fraaie bijnaam "tante Post". We zijn dan nog in de tijden van de oude politieke cultuur en dienstbetoon. Paula D'Hondt verzorgt haar kiespubliek goed: heel wat jonge werklozen uit haar kiesarrondissement worden bedacht met tijdelijke contracten bij de Posterijen.

Ook haar streek- en partijgenoot Etienne Schouppe wordt niet vergeten: in 1981 wordt hij haar kabinetschef, een jaar later is hij topman bij de NMBS.

Zelf wordt Paula D'Hondt in 1988 minister van Openbare Werken in de regering Martens VIII, maar een jaar later neemt ze ontslag. Martens heeft iets anders voor haar in petto en benoemt haar tot Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid. "Weggepromoveerd", denken veel waarnemers, maar D'Hondt zou hen ongelijk geven.

(Lees verder onder de foto.)

Hoewel ze ouder dan 60 is, bewijst Paula D'Hondt dat ze dynamischer is dan ooit. Tussen 1989 en 1993 verduidelijkt ze in haar jaarlijkse rapporten met welke problemen migranten in ons land te maken krijgen. Ze doet ook talloze voorstellen om de allochtone bevolking in ons land meer kansen te geven en beter te integreren.   

Het wordt haar niet door iedereen in de politiek in dank afgenomen. "Al de antipathie voor het migrantenthema werd ook op mij geprojecteerd: ik werd amper geduld in eigen partij", zegt Paula D'Hondt daarover tegen De Standaard in 2001.

Vooral het extreemrechtse Vlaams Blok, dat electoraal garen spint met het migrantenthema, verwijt haar de migranten te pamperen. Kopstuk Filip Dewinter geeft in 1991 zelfs een boek uit: "Weg met ons? - Antwoord aan Paula D'Hondt". Het is de tijd van Zwarte Zondag en de opkomst van het Blok. D'Hondt pareert de verbale aanvallen en de vooroordelen tegenover migranten steevast. "Tegen zo veel domheid hebben zelfs de goden geen verhaal", zei ze ooit als gaste van tv-presentator Jan Van Rompaey.

In progressieve milieus wordt D'Hondt op handen gedragen. In 1991 en 1992 nomineren de lezers van het weekblad Humo haar zelfs als "Vrouw van het Jaar". In 1992 benoemt de koning haar tot minister van Staat en in 1993 krijgt ze op de Gentse Feesten de Prijs voor de Democratie.

In datzelfde jaar eindigt haar mandaat. Tegelijkertijd wordt ook haar commissariaat opgedoekt en vervangen door het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding. Dat moet elke vorm van discriminatie gaan bestrijden. Intussen blijft integratie hoog op de politieke agenda staan.

Paula D'Hondt pent haar herinneringen neer en schrijft een boek: "Geen dienaar van de macht". Op negentigjarige leeftijd, schrijft ze samen met Johan Leman nog een tweede boek over haar leven met de titel: "Moed en mededogen. Mijmeringen van Paula D'Hondt". De ooit nogal kleurloze staatssecretaris van PTT is niet meer.

CD&V uit via Twitter haar medeleven met de familie van D'hondt en noemt haar "voor altijd deel van de familie van de christendemocratie". "Zij heeft mee de hoekstenen van de CVP gezet." Vlaams CD&V-minister Hilde Crevits spreekt over het afscheid van "een grote dame". 

"Heel veel respect voor deze grote dame die een blijvende stempel heeft gedrukt op mijn partij en onze politiek", reageert Crevits' collega in de Vlaamse regering Benjamin Dalle. "Minister van Staat, maar voor mij voor eeuwig en altijd dé minister van Verdraagzaamheid", stelt CD&V-voorzitter Sammy Mahdi. 

Federaal CD&V-minister Annelies Verlinden noemt haar "een sterke dame met een groot hart". Volgens voormalig minister Beke baande D'hondt "als eerste de weg voor een beleid van gelijke kansen, racismebestrijding, migratie en inburgering". Hij noemt haar "een christendemocrate met een sterke overtuiging".

Voormalig Open VLD-voorzitter en huidig burgemeester van Aarschot Gwendolyn Rutten spreekt over "een pionier"en een "vrouwelijk boegbeeld in een mannenwereld". "Respect voor Paula Dhondt en veel sterkte aan al wie haar lief was."