Architect over nieuwe Boerentoren van Fernand Huts: ‘Ik heb niet het gevoel dat dit ontwerp alle regels respecteert’
De plannen van ondernemer Fernand Huts en internationaal gerenommeerd architect Daniel Libeskind voor de nieuwe Antwerpse Boerentoren vallen niet bij iedereen in de smaak. Een architect geeft haar mening: ‘Ik zie vooral gemiste kansen.’
De huidige Boerentoren omtoveren tot een soort ‘Huts Tower’ met een museum, handelaars, een open daktuin en een observatieplatform. Dat is het plan van ondernemer Fernand Huts.
Lisa De Visscher, hoofdredacteur van het Belgische architectuurmagazine A+, zucht merkbaar bij de plannen. “Teleurstelling, dat is mijn eerste reactie. Ik vraag me af of dit wel de juiste manier is om met belangrijk erfgoed om te gaan in de stad. Is de Boerentoren al niet iconisch genoeg op zichzelf? Moet die per se een kroon krijgen?”
Het ontwerp van Huts komt van de hand van de wereldbekende Amerikaanse architect Daniel Libeskind, vooral bekend van de herontwikkeling van Ground Zero en het nieuwe World Trade Center na de aanslagen in New York. “Ik weet niet of Huts de stad Antwerpen een dienst kan bewijzen door een zogenoemde ‘starchitect’ of sterarchitect dit soort beeldbepalende renovaties te laten uitvoeren. Heel de wereld kijkt met grote ogen naar de Belgische architectuur van tegenwoordig. Er zit ontzettend veel talent in ons land. Ik ben verbaasd dat er geen lokaal voorstel gekozen is.”
De Visscher stelt zich dan ook vragen bij de gebruikte procedure. “Er werd wel degelijk een wedstrijd georganiseerd met een dertigtal voorstellen, maar ze hadden die wedstrijd moeten laten begeleiden door professionelen, zoals het team achter de Antwerpse bouwmeester. Ook had de stadsbouwmeester beter geadviseerd bij de keuze van zowel ontwerp als ontwerper.”
Realistisch?
Maar hoe realistisch is dit ontwerp nu? Wat zijn de kansen dat een moderne toren die het historisch stadsbeeld van Antwerpen zo drastisch verandert, er effectief ook zal doorkomen? “Dat is momenteel moeilijk in te schatten, maar je mag er toch van uitgaan dat elk ontwerp gemaakt wordt met de bedoeling dat het gerealiseerd kan worden”, benadrukt De Visscher.
“Maar er moeten natuurlijk middelen zijn en ook nadien zullen er nog veel watertjes van vergunningen en procedures doorzwommen moeten worden. Ik kan natuurlijk niet voor de stedenbouwkundige dienst van Antwerpen spreken, maar er zal toch gediscussieerd moeten worden over een hele boel regelgeving zoals hoogtes, volumes en beeldbepalende kwaliteiten. Ik heb niet het gevoel dat dit ontwerp alle regels respecteert.”
“Ik zie vooral gemiste kansen”, besluit De Visscher.
