Uruguay en Zuid-Korea houden elkaar in evenwicht (0-0), maar Godin en Valverde mogen linkerpaal vervloeken

Altijd opletten voor Uruguay op een WK. De huidige selectie telt een aantrekkelijke mix aan ervaren rotten en frisse wereldtoppers. Met Godin, Caceres en Suarez stonden drie oudgedienden aan de aftrap die er al op het WK in 2010 in Zuid-Amerika bij waren, en Valverde en Nunez maken nu het mooie weer bij wereldtopclubs als Real en Liverpool.

Suarez staat bekend voor zijn dodelijk Torinstinkt, maar tegen Zuid-Korea presteerde hij bleek. Hij kon zich geen enkele keer in stelling zetten en zag zich in de tweede helft vervangen. Daar hoorde een ‘nukkig’ gezicht bij: hij gaf die andere oudgediende Cavani wel een knuffel bij de wissel, maar liep zijn coach Diego Alonso straal voorbij.

Nunez ontpopte zich tot gevaarlijkste man bij Uruguay. Hij kwam voor de rust twee keer dicht bij een openingsgoal. Eerst anticipeerde hij net te laat op een voorzet van Pellistri, wat later dook hij goed in de ruimte, maar bleek de inspeelpass van Olivera net te hard zodat doelman Kim het gevaar kon keren. Good old Diego Godin kwam kort voor de pauze nog het dichtst bij de voorsprong, maar zijn kopbal na een corner spatte uiteen op de paal.

Zuid-Korea liet zich zeker niet onbetuigd. Qua intensiteit in de duels deden de Aziaten niet onder, maar de laatste pass bleek vaak te onzuiver. Alleen Lee schotelde Hwang een loepzuivere kans voor. De aanvaller van Olympiacos devieerde de bal net over het doel. Sterspeler Son speelde met een gezichtsmasker op en toonde zich zoals steeds heel actief, maar kon geen direct doelgevaar creëren.

Ook de tweede helft had niet zoveel om het lijf. Zuid-Korea toonde zich fysiek sterk en zette Uruguay geregeld onder druk, maar miste creativiteit om de doorgewinterde verdediging van La Celeste te ontmantelen. Op de counter kon Nunez zich op rechts nog eens goed doorzetten, maar na een geslaagde dribbel miste zijn voorzet vaart. Het slotkwartier had dan toch nog meer opwinding in petto. Voor Zuid-Korea mikte Cho Gue-sun naast, en weer Nunez toonde zich gevaarlijk met een gekruld schot.

Het venijn zat in de staart: Valverde trok bijna nog de zege over de streep. Ook hij haalde vanop afstand uit, maar net als voor de rust bij de kopbal van Godin lag het doelhout dwars. Doelman Kim haalde opgelucht adem. Wat later mikte Son aan de overkant nog nipt naast het doel. Al bij al eindigde het duel zo op een billijk gelijkspel, al had Uruguay wel recht om op het doelkader als spelbreker te vloeken.