Met de driekleur op de wangen, een vlag op de rug en truitje om de schouders betreden honderden supporters de Waagnatie. Opvallend veel shirts dragen de tekst ‘Brazil 14’. Nostalgie naar betere tijden, zo lijkt het wel. De pronostiekjes waaraan aanwezigen zich wagen duiden immers op weinig vertrouwen in de Duivels. “0-3.” “2-4.” “1-2.”

“We moeten echt af van de negativiteit”, oordeelt supporter Kurt Stroobants. “Ik heb altijd gezegd dat we wereldkampioen worden, en daar blijf ik bij. Jammer dat niet iedereen in onze jongens gelooft. Als we straks de drie punten binnenrijven, zal die perceptie wel veranderen.”

Hand op het hart

Wanneer de Brabançonne weerklinkt, plaatsen tientallen fans de hand op het hart. Onder luid gejuich beginnen de Rode Duivels aan hun toernooi. Als de bal na goed tien minuten op de stip gaat voor Canada, houdt iedereen de adem in. Gelukkig voor de Belgen ranselt Courtois de bal uit de hoek. De decibelmeters van de Waagnatie gaan voor het eerst volledig in het rood.

Maar ook nadien geen gebrek aan gezucht, geblaas en tandengeknars. En dan knalt Michy Bat­shuayi de Belgen haast uit het niets op voorsprong. Het dak gaat eraf aan de Rijnkaai: een klank- en lichtshow geeft wat extra schwung aan de festiviteiten. Kort daarna gaan de spelers thee drinken in Doha. In Antwerpen kiezen fans toch vooral voor een frisse pint.

Bij aanvang van de tweede helft heeft spanning en gezeur plaatsgemaakt voor plezier en vreugdekreten, maar lang duurt dat niet. De Duivels halen niet hun beste niveau, en dat weegt op het enthousiasme. “Ik begrijp niet waarom ik hier in godsnaam naartoe ben gekomen”, roept een teleurgestelde supporter.

En terwijl de wedstrijd verder hobbelt, neemt de frustratie bij de aanwezige fans toe. Even waait er een golf van positiviteit door het fandorp wanneer Leandro Trossard het veld betreedt. Maar wanneer ook de Limburger ongelukkig met de bal over de achterlijn loopt, weerklinkt vooral gezanik.

‘Freed From Desire’

Het is duidelijk: het grote enthousiasme van de afgelopen jaren is ver zoek. Maar wanneer scheidsrechter Sikazwe na een prangend slot het laatste fluitsignaal laat weerklinken, slaakt de zaal een zucht van opluchting. De dj laat er geen gras over groeien en knalt Freed From Desire door de speakers. Plots lijkt de sfeer van Brazilië 2014 opnieuw in het land. Maar om dat terug te brengen, is er nog veel werk. Zowel op als naast het veld.