LEES OOK. Binnenkijken bij kasteel Hof ter Pull van automagnaat Erwin Beerens (60): “Kon dit kot maar spreken”

Dat nogal wat mensen de huidige eigenaars van het voormalige hof van de bekende grootindustrieel Henri Ackermans geen groot hart voor de natuur toedichten, is niet zo verwonderlijk. In oktober gingen met zwaar materieel en in het zicht van duizenden passanten tientallen beuken voor de bijl in de bossen en langs de weidegronden aan de ’s-Gravenwezelsteenweg, tegenover Hof ter Pull. Het was niet de eerste ‘grote schoonmaak’ van het oud groen in dit domein.

“Noodzakelijk kwaad en volledig vergund door Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA)”, toont Erwin Beerens een bundel van 54 bladzijden. “Dit is ons natuurbeheerplan, geldig voor 24 jaar. Het staat vol maatregelen om alle dreven, grachten, bos- en landbouwpercelen waaruit Hof ter Pull bestaat, optimaal te onderhouden. Het vervangt alle afzonderlijke vergunningen die anders zouden nodig zijn.”

“Het werd eind 2020 goedgekeurd, maar we zijn zeven jaar eerder begonnen met de voorbereidingen. Ik riep onder meer de hulp in van specialisten van Avantgarden uit Wijnegem. Alle mogelijke overheden, waaronder ook de gemeenten Schilde en Wijnegem, werden om advies gevraagd, in weerwil van wat sommige lokale politici nu beweren.”

Rododendrons

Erwin Beerens beweert met de hand op zijn hart dat hij en zijn even natuurminnende echtgenote Andrée maar één doel voor ogen hebben. “We willen ons domein zo groen en gezond mogelijk houden voor de volgende generaties, onder wie onze eigen kinderen. Ik hoop dat ik de laatste uitvoeringen van het voorgeschreven beheerplan nog kan meemaken. Ik zal dan 84 jaar oud zijn. Niet alle voorschriften dragen onze eigen voorkeur weg. Zo zouden wij bijvoorbeeld liever wat meer rododendrons laten staan. Maar we doen het allemaal volgens het boekje.”

Het stoort de kasteelheer dat mensen telkens met vooroordelen reageren als er weer eens een 140-jarige oude beuk neergaat. “Ik vind dat ook erg, maar als ik dat nu niet doe, vallen die door de vochtige ondergrond aangetaste bomen straks op de baan en vallen er gewonden of erger. Ik kan de schadeclaims voor vermeende beschadigingen aan voertuigen ook al niet meer tellen”, sakkert Beerens.

“Elk takje dat hier de voorbije twee jaar werd afgebroken, is goedgekeurd door het Agentschap Natuur en Bos. En zoals je vandaag kan merken, laten we het daar niet bij. In het natuurbeheerplan staan bladzijden vol met plantprogramma’s voor ons volledige gebied van zestig hectare. Die voeren we nu stelselmatig uit. Vorig jaar kwamen er na een eerdere dunning al 250 bomen bij in het bos langs de Broekstraat. Nu plant ik er opnieuw tweehonderd tussen Galgenstraat en ’s-Gravenwezelsteenweg. Het gaat vooral om moeras- en zomereik. De bodem is erg nat en deze soorten zijn daar beter tegen bestand.”

Relatief dikke stammen

Natuurlijk zal het een hele tijd duren alvorens de nieuwe bomen hetzelfde uitzicht hebben als de kolossen die gekapt werden. “Maar het zijn geen twijgjes hoor”, toont Erwin Beerens een stam, wanneer hij Gilles Van Raemdonck van Pristine Gardens uit Schilde assisteert bij het planten. “We kiezen bewust voor een stamomtrek van 16-18 cm. Ook om te verhinderen dat reeën en konijnen het plantgoed zouden kapot vreten. Deze eiken zijn al vijftien jaar oud. En dus niet goedkoop. Ik schat dat we alleen al de voorbije twee jaar voor ruim 200.000 euro hebben geïnvesteerd in het groenonderhoud van Hof ter Pull.”

De klus is nog lang niet af. Volgend jaar komen enkele bossen en landbouwterreinen aan de beurt tussen Broekstraat, de waterloop Schijn en Victor Frislei. Het zijn terreinen waar Erwin Beerens sporadisch wel eens jaagt, maar vooral gaat wandelen met zijn twee honden Taco en Loup.

“Die dunning zal ik met lichte tegenzin doen want de reeën zullen tijdelijk hun schuilplek verliezen en verhuizen. Maar ook dit werd ons zo opgelegd en voeren we dus braaf uit. Waar ik me wel tegen verzet heb, is de bestuurlijke maatregel om onze geruimde hofgrachten opnieuw vol te storten met aarde omdat dit zogezegd beter zou zijn voor enkele salamanders. Heel vermoeiend en kostelijk allemaal”, aldus de kasteelheer.

Niet openbaar

Dat is wat Erwin Beerens nog het meest tegen de borst stoot. “Veel mensen, vooral bij de overheid en in de politiek, hebben de mond vol over hoe het allemaal zou moeten, maar ondernemen zelf niks. Kijk naar de provincie. Die zijn elf jaar eigenaar geweest van dit domein, maar hebben er, buiten de organisatie van enkele tuinbeurzen, gewoon niks mee gedaan qua beheer. Plannen maken, dat wel. Maar ze ook uitvoeren? Onze maatschappij wordt alleen beter van doeners. Mensen die praatjes verkopen, daar zijn er genoeg van.”

Onze slotvraag aan Erwin en Andrée Beerens of ze soms overwegen om hun privédomein bij gelegenheid eens open te stellen voor het grote publiek, beantwoordt hij negatief. “Ik weet van collega-grootgrondbezitters dat bezoekers weinig of geen respect tonen en dat er dan veel waardevol groen vernield zal worden. Onze vrienden zijn hier welkom, maar voor anderen houden we de poort liever gesloten”, zwaait Beerens ons uit.