Ministers van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden en van Justitie Vincent Van Quickenborne hebben zondag een nieuwe omzendbrief over geweld tegen politie naar alle burgemeesters en korpschefs verstuurd. Op basis van vijf verschillende pijlers verzamelt de omzendbrief, die in samenwerking met de politievakbonden werd opgesteld, alle initiatieven in de strijd tegen het geweld tegen politie.
Een eerste pijler is preventie. Een correcte beeldvorming maakt een doeltreffende preventieve aanpak mogelijk, luidt het. Een makkelijke en snelle registratie van geweld moet toelaten dat de meest geschikte preventieve maatregelen worden genomen. Het gaat dan bijvoorbeeld over de inzet van bodycams en stroomstootwapens, en over opleidingen en trainingen, zoals communicatietechnieken inzake de-escalatie. ‘In de opleiding zal hierbij op bijzondere doelgroepen, zoals jongeren, worden gefocust’, luidt het.
Psychosociale bijstand en opvang
Ten tweede moeten politiemensen die dan toch het slachtoffer worden van geweld eerst en vooral worden geholpen, los van alle procedures. ‘De politiemensen worden niet aan hun lot overgelaten’, zeggen Verlinden en Van Quickenborne. Ze krijgen steeds psychosociale bijstand en opvang, de kosten worden gedragen door de geïntegreerde politie. Binnen elke politiezone en federale dienst zal een contactpersoon worden aangeduid om geweldslachtoffers en hun familie wegwijs te maken in de administratieve procedures en te begeleiden en informeren in alle fases.
De omzendbrief scherpt ook een eerdere omzendbrief, uit november 2020, aan waarin alle parketten van het land reeds nultolerantie voor geweld tegen de politie voorgeschreven kregen. Zoals vorige week reeds aangekondigd werd, wordt die nultolerantie nu uitgebreid naar feiten van weerspannigheid met minstens een dag arbeidsongeschiktheid tot gevolg. Ook zal per parket een referentiemagistraat voor geweld tegen de politie worden aangeduid.
Onaanvaarbaar
De vierde pijler betreft burgerlijke partijstelling. Minister Verlinden vraagt de lokale overheden om haar voorbeeld te volgen en zich bij geweld tegen leden van hun korps burgerlijke partij te stellen, zoals zij ook doet bij geweld tegen leden van de federale politie. Dit moet de boodschap versterken dat geweld tegen de politie onaanvaardbaar is.
Tot slot engageren de geïntegreerde politie en de overheid zich ertoe om de slachtoffers te ondersteunen in de verschillende administratieve procedures waarmee een personeelslid wordt geconfronteerd na een geweldsincident. ‘De veiligheid van onze politiemensen is een topprioriteit’, zegt Verlinden. ‘We kunnen geen honderd procent garantie bieden dat er zich nooit meer feiten zullen voordoen, maar we kunnen er wel alles aan doen om het aantal tot een minimum te beperken, de daders te vervolgen en te bestraffen, en de slachtoffers zo goed mogelijk op te vangen en te begeleiden. We zijn het onze politiemensen – die zich zonder aarzelen en toegewijd inzetten om de veiligheid in ons land te verzekeren – verschuldigd.’
‘Justitie neemt zijn verantwoordelijkheid op’, vult minister Van Quickenborne aan. ‘De zwaardere straffen voor geweld tegen politie worden versneld ingevoerd in het nieuw Strafwetboek. Justitie staat schouder aan schouder met de politie en zal strenger optreden wanneer onze politiemensen geviseerd worden.’
