Jan Auman

LEES OOK. Enorme opkomst voor politiebetoging, Van Quickenborne gebeten hond: “Hij heeft woordbreuk gepleegd”

Jack Vissers begon zijn loopbaan als opperwachtmeester bij de rijkswachtbrigade Brasschaat, was vier jaar korpschef in de zone Kastze (Kampenhout, Steenokkerzeel, Zemst) en maakte ook deel uit van het vast comité van toezicht op de politiediensten, het zogenaamde Comité P. Sinds 2019 geeft hij leiding aan de 72 politiemensen en 25 burgers van politiezone Schoten.

Hoewel hij al langer lid is van een vakbond, is deelnemen aan een betoging voor Jack Vissers een primeur. “Een spontaan genomen eigen beslissing”, aldus de ervaren politieman. “Ik ben en blijf een fundamenteel ‘believer’ in de dialoog om oplossingen te bereiken. Maar dit keer wil ik niet alleen met woorden, maar ook met mijn aanwezigheid mijn medewerkers en alle andere medewerkers van de geïntegreerde politie steunen in hun gerechtvaardigde verwachtingen tegenover de overheid. De lokale politie van Schoten is in Brussel vertegenwoordigd door twaalf mensen. We zijn hier uiteraard allemaal in onze vrije tijd. Aan de dienstverlening in onze zone Schoten wordt vandaag niet geraakt.”

Vissers motiveert zijn aanwezigheid door wat hij een “belangrijk momentum” noemt. “Zelfs een scharniermoment voor de toekomst van de politie. Dat wordt ook door leidinggevenden en korpschefs zo aangevoeld”, zegt de Schotense korpschef. “De recente dramatische gebeurtenissen en negatieve beleidsbeslissingen van de federale regering raken onze hele politiefamilie. De solidariteit en verbondenheid tussen lokale en federale politie is groot.”

Vissers liep in Brussel onder meer Rob Verbist, collega-korpschef van de politizone ZARA (Zandhoven-Ranst) tegen het lijf. “Het is belangrijk voor de medewerkers dat ze steun krijgen van de eigen korpschef. Daarom wilde ik hier vandaag aanwezig zijn”, zegt Verbist. “Ook de oproep voor de herwaardering van het politiestatuut vind ik heel belangrijk.”

Minister Van Quickenborne

Volgens Jack Vissers komen vandaag een aantal breuklijnen samen. “Ondanks de niet-aflatende verklaringen van politici dat geweld tegen politie niet kan en ‘streng aangepakt’ zal worden, is het nog altijd niet zover, wat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) ook mag beweren. Het dramatisch overlijden van onze collega vorige week was schrijnend. Het geweld tegen politie gebeurt vaker. Niet altijd zo dramatisch, maar vaak wel met arbeidsongeschiktheid tot gevolg. De noodzakelijke aankoop van gezichtsvizieren om medewerkers tijdens de coronapandemie te beschermen tegen spugende burgers is daarvan maar één voorbeeld.”

Jack Vissers ziet nog een ander zorgbarende trend. “Geweld tegen politie is niet langer een probleem binnen de grootstedelijke context. De effecten deinen uit naar de rand, zo merken we ook in Schoten. Tijdens de volgende zonale veiligheidsraad zal dit item met stip als agendapunt worden behandeld. Ik ben er zeker van dat Franky De Keyzer, procureur des Konings in Antwerpen, onze bezorgdheden deelt, elke vorm van geweld tegen politie zal opnemen en hier een passend gevolg aan zal geven.”

Blijk van vertrouwen

Vissers is zelf gesyndikeerd en steunt het niet-aanvaarden van het sectoraal akkoord dat na moeizame onderhandelingen werd afgesloten, maar door de federale regering finaal niet werd goedgekeurd. “Dit is geen blijk van vertrouwen en waardering voor het geleverde werk. De overheid gaat voorbij aan eerdere beloften en aan de specifieke context van het werk van politieman en -vrouw die in een frontlijnorganisatie als eerste en vaak enige moet tussenkomen” aldus Vissers.

“Het toepassen van het sectoraal akkoord zou betekenen dat eindelijk, na 22 jaar, een niet eens zo spectaculaire aanpassing van het loon kan volgen. Ondanks de inspanningen van Minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) kreeg dit akkoord geen positief vervolg tijdens het begrotingsconclaaf. Breuklijnen tussen onze beide voogdijministers werden voor iedereen duidelijk en dit roept veel vraagtekens op.”

Instroom stokt

Jack Vissers maakt zich als korpschef ook zorgen over de ontoereikende instroom van nieuwe politiemensen. “Als politieambtenaren zich vandaag al zo geraakt voelen door de wijze waarop zij worden bejegend, zal dit ongetwijfeld de beroepskeuze beïnvloeden van potentiële kandidaten om al dan niet toe te treden tot ons beroep”, stelt de korpschef.

“Een afbrokkelend statuut dat voorheen mensen een degelijke verloning en aangename werkomstandigheden kon bieden, is vandaag een hinderpaal geworden bij nieuwe aanwervingen. De eisen van de vakbonden zijn niet wereldvreemd, maar getuigen van realiteitszin om in budgettair moeilijke tijden gepaste eisen te stellen. Persoonlijk voeg ik daar de verzuchting aan toe dat álle hulpverleners en álle zorgverleners op die gepaste waardering mogen rekening en dat het ‘klappen in de handen’ zich vertaalt in tastbare resultaten.” (jaa, kma)