KIJK. Dominique Persoone proeft futuristische chocolade: “smaak werd bepaald met artificiële intelligentie”. Kan dat lekker zijn?
Een opvallend mailtje belandde in de mailbox van de HLN Eten-redactie: een Fins merk meldde ons dat we exclusief ‘de chocolade van de toekomst’ in handen konden krijgen. Een box futuristische melkchocolade, waarvan de smaak bepaald werd met artificiële intelligentie: de chocolade van ieders dromen, volgens het bericht. We besloten de proef op de som te nemen, een box op te vragen en topchocolatier Dominique Persoone zijn oordeel te laten vellen.
Zou jij erop klikken als een Finse chocolatier je een mailtje stuurt met de boodschap dat hij de chocolade van de toekomst ontworpen heeft? Ons triggerde het alvast wel. “Wij hebben de melkchocolade van de toekomst gecreëerd”, leest de mail. “De chocolade van ieders dromen. Wil jij erin bijten?” Iets waar we - tussen alle persberichten door - voor een keertje geen nee tegen zeggen. Want kan dat wel, een chocolade maken waar iédereen graag een hap van neemt?
In oktober krijgen we de futuristische, Scandinavische chocolade aan onze deur. Volgens de informatie die mee is gekomen, is de chocolade innovatief op verschillende vlakken. Allereerst is de smaak gemaakt op basis van artificiële intelligentie. Het Finse technologiebedrijf Aiwo Digital speurde het internet af op zoek naar tweets waarin het woord melkchocolade voorkomt. Zo hebben ze 1,5 miljoen meningen over melkchocolade kunnen verzamelen. De conclusie? Consumenten hebben nood aan verschillende soorten chocolade in verschillende situaties. En daar zijn vijf hoofdbehoeftes uit te halen: impuls, verlangen, vreugde, honger en relaxatie. Iets wat de Finse chocolatier Valio vertaalt heeft in een soort piramidevorm. Het resultaat? Een stuk chocolade voor elke behoefte.
Daar stopt het bovendien niet. Uit het onderzoek blijkt ook dat consumenten melkchocolade willen die gezond is. Daarom maakte Valio chocolade die 30 procent minder suiker bevat. Ook is de chocolade lactosevrij. “We willen met dit project aantonen hoe de toekomst van chocolade er kan uitzien”, aldus de fabrikant.
Of die chocolade ook te smaken valt? Dat antwoord laten we over aan de ‘Vlaamse Chocolatier van het jaar’ Dominique Persoone. “In de eerste plaats ben ik wel gefascineerd door dit project”, vertelt Persoone. “1,5 miljoen meningen over chocolade analyseren: zoiets zou ik zelf ook wel eens een keertje willen doen. Bovendien ziet de chocoladepiramide er ook gewoon goed uit. Het is hip en trendy. Ik zou zelfs durven zeggen dat het design een beetje lijkt op de binnenkant van de discotheek Zillion.” (lacht)
De eerste laag die Dominique proeft met witte chocolade is de zogenaamde ‘impulslaag’. “Deze laag ruikt heel zoet. Ik mis een beetje een toets van vanille in de geur, en dat laat zich ook merken in de smaak. Die is gewoon veel te zoet. Ook de structuur van de chocolade is niet zoals het moet zijn. Je hebt gewoon geen echte bite of crunch. Chocolade moet kraken als je erin bijt. Dit lijkt eerder op een vulling, dan op echte chocolade.”
De extra crunch is geen meerwaarde. Het lijkt eerder op soldatenkoeken: mijn keel wordt er een beetje droog van.
Dominique Persoone, chocolatier
Ook over de volgende laag is Dominique niet laaiend enthousiast. “De structuur is opnieuw niet oké. Het is eerder een soort mix tussen choco en chocolade. Bovendien is deze laag weer veel te zoet. Al een geluk dat er een beetje zout inzit, want dat maakt de smaak iets aangenamer.” Ook over de derde en vierde laag is Dominique niet echt te spreken. “De ‘vreugdelaag’ bevat een koekje voor extra crunch, maar dat is voor mij geen meerwaarde. Het lijkt eerder op soldatenkoeken: mijn keel wordt er een beetje droog van. De vierde laag is gemaakt met iets donkere melkchocolade en wat salty caramel, dus die zou iets bitterder moeten zijn. Maar dat is niet het geval. Opnieuw is het te zoet voor mij.”
Kan de laatste relaxatielaag de andere lagen dan doen vergeten? “Opnieuw geen winnaar", verzucht Persoone. “Hier zitten stukjes hazelnoot en amandel in, en die proef je wel, maar er zit gewoon te veel zout in. Het overheerst echt. Je zou beter een zak chips met zout eten. En tot slot ook de structuur. Opnieuw is er geen stevige bite. De chocolade zakt gewoon in elkaar.”
Conclusie: eten we deze chocolade binnenkort allemaal of niet?
“Op marketingvlak is dit een topproduct. De uitleg spreekt echt tot de verbeelding, en je wil kennismaken met het product. De smaak zelf is heel teleurstellend. Het is vaak veel te zoet en er zit ook bijna geen ‘kraak’ in. Voor mij zijn het eerder energievullertjes om de dag mee door te komen. Maar of je daar zo’n uitgebreid onderzoek voor moet voeren? Die vraag laat ik in het midden.”
