De vastgoedmarkt is zowat de enige veilige investering, of dat wordt ons toch geregeld voor ogen gehouden. Nochtans kreeg de vastgoedmarkt ook in het verleden al stevige tikken. In 1980 tijdens de oliecrisis konden huishoudens zich nog 79 vierkante meter veroorloven. Nadat de vastgoedprijzen drastisch naar beneden gingen, konden Belgische gezinnen zich in 1987 veel meer veroorloven en steeg die koopkracht naar het absolute maximum van zo’n 140 vierkante meter. In 2007, de bankencrisis, daalde dat cijfer opnieuw naar 80 vierkante meter.

“Destijds was de vraag in ons land heel groot, wat de huizenprijzen opdreef”, zegt managing director, Piet Derriks die een gelijkaardige trend ziet sinds de coronacrisis. “Tijdens de coronacrisis is hetzelfde gebeurd. Wat ons in het verleden heeft geholpen om uit die crisis te komen, was de verlaging van de rente en een stijging van de prijzen, die vervolgens weer afzwakte. Maar vandaag neemt de rentevoet toe en in combinatie met andere factoren weegt dat op het budget van Belgische huishoudens.”

Momenteel bedraagt de vastgoedkoopkracht 85 vierkante meter, een van de laagste gemiddelden uit de geschiedenis. Toch ligt dat hoger dan tijdens de vorige twee grote crisissen. “De grote vraag rijst nu wat we voor de komende jaren kunnen verwachten. De verhoging van de rentevoeten waarvoor de centrale banken hebben gekozen, dreigt zich nu door te zetten. Hoewel we de prijzen stilaan zien stabiliseren, zouden dergelijke opeenvolgende verhogingen de vastgoedkoopkracht van de Belgen verder kunnen uithollen”, stelt Immoweb.

 ( nba)