Spanje pas na veel gebibber in achtste finale tegen Marokko na verlies tegen stuntploeg Japan

Eigenlijk had Japan - Spanje een match moeten zijn die alle Belgen nagelbijtend zaten te volgen. Net als Costa Rica - Duitsland. Wie in de volgende ronde de tegenstander van de Duivels zou worden. Een paar uur voor aftrap hadden veel Belgische voetballiefhebbers hun televisie echter al uitgeschakeld. De kijkcijfers in Marokko en Kroatië gingen de hoogte in, daarentegen.

Er moest al veel mislopen voor Spanje om de volgende ronde nog te mislopen. Na hun uithaal tegen Costa Rica stond het doelpuntensaldo immers op +7. Alleen bij een nederlaag tegen Japan én een overwinning van Costa Rica tegen Duitsland, of een monsterzege van Duitsland konden daar nog verandering in brengen.

De Kroatische scouts hielden - als nummer twee in hun groep - vooral Spanje in de gaten. Zeker nadat Alvaro Morata al na elf minuten voor 0-1 had gezorgd en Spanje virtueel zekerheid had bezorgd over de eerste plaats. Een rake kopbal, ongedekt tussen een paar zwemmende Japanners in hun eigen zestien. Het zal goed zijn voor zijn zelfvertrouwen. Kat met negen levens, Morata. Hij heeft bij de Spaanse fans al meermaals de boter gegeten. Dat hij niet het juiste profiel had voor ‘La Roja’. Op het EK klungelde hij er bij momenten net iets te vaak op los naar hun zin. Toen scoorde hij er drie, maar dat hadden er gerust meer kunnen (en mogen) zijn.

Ook nu waren er twijfels over het scoringsvermogen van hun ‘enige’ echte spits. Ook bij de bondscoach, want die zette hem prompt op de bank tegen Costa Rica en Duitsland. Asensio als valse negen. Morata antwoordde met de voeten: twee invalbeurten, twee keer op het scorebord. En tegen Japan dus zijn derde in even veel matchen. Uiteindelijk doet hij het met 30 goals op 60 interlands helemaal niet slecht. Goed zelfs. Eén doelpunt per twee optredens voor Spanje. Van de huidige selectie steekt de spits van Atlético Madrid er met kop en schouders bovenuit wat gemaakte doelpunten betreft.

Maar Japan bleef niet bij de pakken zitten. Een goal betekende immers dat het nog kon gaan spannen met Duitsland. Ito (ex-Racing Genk) trapte in het zijnet bij één van de weinige momenten wanneer de Aziaten de bal eens kregen van Spanje. Halfweg stond de teller op 83 procent balbezit, meer nog dan het tegen Costa Rica was. Om maar te zeggen dat Japan versmacht werd voor rust. Morata dook nog een paar keer goed op in de zestien, maar besluiten lukte niet.

Wie Japan tegen Duitsland aan het werk had gezien, wist echter dat het niet gespeeld was. Toen haalde het een achterstand nog op. En zo geschiedde. Invaller Doan deed zijn kunstje nog eens over en maakte gelijk. Flatertje van doelman Simon wel. En vijf minuten later maakte Tanaka er zelfs onverhoopt 2-1 van. Het plannetje van de Japanse bondscoach - de B-ploeg de wei in sturen tegen Costa Rica, verliezen, om er dan toch te staan tegen Spanje - leek plots te gaan kloppen. Het zou toch niet? Of hoopte Spaans bondscoach Enrique stiekem liever op een duel tegen Marokko dan tegen Kroatië?

De Spanjaard bracht Asensio en schoonzoon Ferran Torres alsnog tussen de lijnen. Toch maar voor groepswinst gaan, moet hij gedacht hebben. Want dat rampscenario in groep E kwam plots akelig dichtbij toen Costa Rica ook echt op voorsprong kwam... Een goal viel er niet meer, maar gejuicht werd er wel. Langs beide kanten. Japan door, Spanje ook. Met de hakken over de sloot als tweede.

Spannend was het wel. De Belgische voetballiefhebber die wél was blijven hangen voor zijn scherm, kreeg waar voor z’n geld.