‘Harry & Meghan, de serie: een oorlogsverklaring is subtieler’

En net als je denkt, schrijft Lia van Bekhoven, dat de vrede is uitgebroken, of tenminste een staakt-het-vuren in Huize Windsor, krijg je dit. Dan komt Netflix met een aankeiler voor de documentaireserie Harry & Meghan, waarin de twee royals ‘een stuk van ons leven’ laten zien.

Ik heb de trailer bekeken (de docu wordt volgens geruchten donderdag uitgezonden) zodat u het niet hoeft te doen en ik kan u zeggen: het belooft niet veel goeds voor de royals. Op het hoofdkwartier van koning Charles in Londen kunnen ze de zandzakken beter klaarleggen. Het rivaliserende Britse hof in Californië, vertegenwoordigd door Charles’ jongste zoon Harry en echtgenote Meghan Markle, is uit op wraak. Of geld. Of een paleisrevolutie. Wie zal het zeggen? Maar als de teaser van zestig seconden een voorproef is van wat de koninklijke overlopers de wereld willen duidelijk maken over het Britse vorstenhuis en de media, dan is de aanval, destijds gestart met een onthullend interview bij Oprah Winfrey, hiermee voortgezet. Een oorlogsverklaring is subtieler.

De zesdelige (!) serie is ‘het deel van mijn leven dat ik niet heb kunnen delen, …ons liefdesverhaal’, zei Meghan eerder. Het is ook een gedeeltelijk antwoord op de vraag hoe de twee royals, die in 2020 het koninklijk leven in Londen verruilden voor een bestaan in de VS, aan hun geld komen. Antwoord: met een serie ambitieuze, zij het niet allemaal succesvolle podcasts en documentaires voor Netflix, die een geschatte 100 miljoen euro opleveren. De documentairereeks Harry & Meghan is van de mediaprojecten de voorlopige topper.

Terug naar de trailer.

Er zijn smaakvolle zwart-wit beelden van het bijna onwerkelijk glamoureus stel, dansend op hun bruiloftsfeest. Er zijn liefdevolle zoenen in stijlvolle keukens en diepe blikken. Hier een shot van Harry met gitaar en daar loopt Meghan op het strand, zwanger en blootsvoets. Hoe intiem, denk je, voordat je je realiseert dat op al die locaties een fotograaf en/of cameraploeg klaarstond.

Maar dit is geen Bridgerton. ’Niemand ziet wat er zich afspeelt achter gesloten deuren’, zegt Harry ergens. Waarna de camera blijft hangen op een bewegingloze hertogin, telefoon in de ene hand, hoofd in de ander. Huilt ze of lacht ze? Vermoedelijk het laatste. Eerder waren er beelden van kranten die van de pers rolden en van een grimmig kijkende William en Kate. Elders veegt Meghan, naast een tot het uiterste getergde Harry op de bank gezeten, met beide handen tranen weg.

Er wordt weinig gesproken. Het zijn de emoties die het zware werk moeten doen. En ik ben lang niet overtuigd dat ze de Britse kijker op de juiste plekken raken. Dit is een land dat kortgeleden zijn langst dienende staatshoofd begroef. Zij werd alom bewonderd om haar ijzige stoïcisme. Bij ouderen zullen al die tranen afstoten. De Britse pers, van wie een groot deel het bloed van Harry en Meghan wel kan drinken, zeker sinds de twee niet te beroerd blijken bij de rechter hun gelijk te halen over privacyschendingen, zal het stel verwijten met hun permanente slachtofferrol bommen te gooien onder Buckingham Palace. ‘Daar gaan we weer’, zouden paleismedewerkers verzucht hebben over de koninklijke ‘Kardashians’, wiens verdienmodel zou stoelen op het eindeloos etaleren van het leed hen door de royals in Londen aangedaan.

Britten onder de veertig zullen met de serie alles wat ze zochten en graag mochten bij Harry en zijn vrouw bevestigd zien: hoe conservatieve, racistische paleisbewoners een jong stel dat met een bi-raciale vrouw (en met hun taal, belangstellingssfeer en informaliteit) een nieuwe demografie aanboorde, tegenwerkten. Getuige de rassenrel eerder deze week toen een hofdame moest aftreden omdat ze een zwarte, Britse genodigde al te nadrukkelijk ondervroeg naar haar afkomst. Had Meghan bij Oprah destijds de Windsors al niet beticht van discriminerende opmerkingen? Nou dan. Voor een jonge generatie en voor sommige Gemenebestlanden die al overwegen de band met het VK te verslappen, is een hard, ongevoelig instituut dat Harry en Meghan geen keus liet dan te vluchten naar de VS, op zijn best irrelevant. Op zijn ergst gedoemd.

Harry & Meghan is op de eerste plaats het verhaal van een verdeeld koningshuis, maar evengoed dat van een gespleten land en een belaagde monarchie.