Iraanse Vlaming: beloftes van Iraanse regime over hoofddoek en zedenpolitie "zijn teken dat bevolking regime bij zijn nekvel vastheeft"

Al tweeënhalve maand komen duizenden Iraniërs op straat om te protesteren tegen het Iraanse regime. Wat begon als protest tegen de dood van een 22-jarige vrouw die opgepakt was door de zedenpolitie, breidde zich uit naar algemener protest tegen de strikte wetten van de Islamitische Republiek en het gebrek aan vrijheid en democratie. Bij het protest vielen volgens de Verenigde Naties al meer dan 300 doden.

Afgelopen weekend maakte procureur-generaal Mohammed Jafar Montaseri bekend dat de omstreden zedenpolitie afgeschaft zou worden. Een toegeving van het regime aan de demonstranten of een mistgordijn, een poging om hen te sussen? Eerder was er ook al sprake van een onderzoekscommissie die het aantal doden bij het protest zou onderzoeken en een aanpassing van de hoofddoekplicht.

Maar de Iraanse demonstranten laten zich niet met een kluitje in het riet sturen. "De activisten vertrouwen het eigen regime niet meer. Ze denken dat hier tijd gewonnen wordt en de overheid misschien wel probeert om op zijn minst een deel van de demonstranten te sussen met zogenaamde maatregelen", zegt VRT NWS-journalist en Midden-Oostenvolger Inge Vrancken.

"Dit is enkel propagandastrategie", zegt ook de Iraanse Vlaming Ashkan Joshghani, een ondernemer verbonden aan de UGent, wiens moeder destijds naar ons land is gevlucht. "De conservatieve en discriminerende shariawetgeving blijft bestaan, of de zedenpolitie nu afgeschaft wordt of niet. Er is ook duidelijk geen actie dat dit echt zal gebeuren", zegt hij in het Radio 1-programma "De ochtend".

Dat het Iraanse regime met die belofte naar buiten komt, is volgens Joshghani "een teken dat het volk het regime bij zijn nekvel vastheeft". "En het regime probeert op alle manieren de nieuwe Iraanse revolutie tegen te houden en voor de westerse media een valse schijn van progressiviteit te tonen."

Joshghani vraagt zich bovendien af waarom het regime en de media niet over andere zaken communiceren. "Waarom spreken ze niet over de massamoorden van kinderen en jongeren tijdens de protesten, over de martelingen en de verkrachtingen in de gevangenissen? Nu spreekt het regime enkel over de hoofddoek. Dit is een aankondiging zoals pijnstillers die kwaadaardige kankers genezen. Dit is absurd."

De aankondiging over de zedenpolitie zal dan ook niets veranderen, meent Joshghani. "Dit is ook niet wat de Iraniërs willen. Wat zij op straat klaar en duidelijk zeggen is: weg met de Islamitische Republiek. Dit is een continue "bad cop, good cop"-strategie van het regime en voor veel Iraniërs enorm doorzichtig. Ze proberen verdeeldheid te creëren bij het volk, want dat is hun grootste angst: de vereniging van het volk tegen hen."

Joshghani is er dan ook van overtuigd dat het protest zal voortduren. Voor de komende dagen is alvast opgeroepen tot een algemene staking die veel Iraniërs op de been moet brengen. "Op 7 december is het ook Student Day en ze roepen de studenten op om democratische opstanden te organiseren tegen het regime."

Maar net als eind jaren 70 - toen het protest tegen de sjah in 1977 begon, maar de revolutie uiteindelijk tot 1979 duurde - zal het ook deze keer "geen revolutie van korte adem" worden, vermoedt Joshghani. "Dit zal een tijdje duren. De nieuwe generatie leidt de nieuwe Iraanse revolutie. Zij geven hun leven op om te vechten voor hun vrijheid. En alle landen hebben de morele verantwoordelijkheid om hen daarin te ondersteunen."