Brian Riemer wil met Anderlecht dominant, agressief en energiek voetbal spelen met hoge pressing. “Ik wil een agressief Anderlecht zien”, zegt hij. “Ik wil dat we het veld opgaan met energie, kracht en snelheid. Ik wil dat we een ploeg zijn die moeilijk te ontwrichten is, dat we de bal snel heroveren en het initiatief nooit aan de tegenstander laten. Ik wil dat we in elke wedstrijd alles geven.”

“We moeten tonen hoeveel talent we in onze ploeg hebben. We mogen niet bang zijn om fouten te maken en moeten durven voetballen. We moeten de wil hebben om te entertainen en voor elkaar te vechten. Als we fouten maken, moeten we als een team reageren en voor elkaar vechten. Dat opportunisme, die vrijheid en dat zelfvertrouwen wil ik zien bij Anderlecht. Hopelijk slagen we daarin.”

Riemer legt uitvoerig uit waarom hij oren had naar het aanbod van Anderlecht. Werken met jonge talenten spreekt hem aan. “Ik heb tien jaar bij Kopenhagen gewerkt, de grootste club van Denemarken. Daarna heb ik iets heel anders gedaan bij Brentford, dat met een klein budget moest promoveren naar de Premier League. Als je aan zo’n project werkt, moet je magie creëren en uit alles het beste halen. We moesten er met talenten werken en van niet-Premier League-spelers Premier League-spelers maken. Ik had een geweldige relatie met hoofdcoach Thomas Frank. Aangezien hij me veel verantwoordelijkheid gaf, heb ik me nooit een assistent-coach gevoeld. Ik was al bezig met aspecten van het hoofdtrainerschap in Brentford.”

“Toen ik het telefoontje van Anderlecht kreeg, was het de eerste keer in mijn carrière dat ik dacht: Dat is een interessant project. Hier wil ik meer over weten. Ik wist al heel wat over Anderlecht. Ik ben geboren in 1978 en in de jaren 80 was Anderlecht een grote club voor Denemarken. Er waren Morten Olsen en Per Frimann, later Pär Zetterberg van Zweden. Dus enkele van onze grootste sterren speelden bij Anderlecht. Dat is het beeld ik sinds mijn jeugd van Anderlecht heb. Op jeugdtoernooien was Anderlecht altijd het beste team. Ik dacht: Hoe gek is dat? Er zijn zoveel clubs in Europa met gigantische budgetten, maar als je naar jeugdtoernooien gaat, is Anderlecht altijd de beste.”

“De jongste tien jaar was ik enorm aangetrokken tot de opleiding van Anderlecht. Het is fantastisch dat ze aan de lopende band talenten voortbrengen. Dat ik daar nu deel van kan uitmaken, is een privilege. Door de voorbije vier à vijf jaar in Engeland te werken, heb ik gezien hoe talent van hier is doorgestroomd naar de beste competitie ter wereld: Tielemans, Dendoncker en Lukaku, toen hij er speelde. (lacht) Een van de spelers die Brentford het meeste pijn heeft gedaan, is Tielemans. Dat maakt mijn bewondering voor de opleiding van Anderlecht alleen maar groter.”

“Het opleiden van jeugd is de rode draad geweest in mijn carrière. Ik hou ervan mensen te zien groeien en hen daarbij te helpen. Er is niets dat me als coach meer voldoening geeft dan iemand met veel talent te kunnen helpen dat om te zetten in iets productiefs. Vandaar mijn link met Anderlecht. Er is zoveel kwaliteit hier. Deze club hecht veel belang aan het doorstromen van talenten en de supporters zien graag jonge spelers. Dat maakt het zoveel makkelijker om hier te werken.”