Direct naar artikelinhoud
AchtergrondWednesday

Jenna Ortega kruipt in de huid van Wednesday Addams: ‘Ik word te vaak onderschat door mijn Disney-verleden’

Jenna Ortega speelt Wednesday Addams in de Netflix-reeks ‘Wednesday’.Beeld VLAD CIOPLEA/NETFLIX

In de Netflix-reeks Wednesday vertolkt Jenna Ortega een tienerversie van een sardonisch personage uit The Addams Family dat, zoals ze zelf zegt, ‘niet toestaat dat iemand haar iets in de weg legt.’ Met alweer een donkere rol lijkt het voormalige Disney-sterretje volledig te ontpoppen als horrorkoningin.

Jenna Ortega zat samen met een lijk opgesloten in een kelder in X. Ze schoot een seriemoordenaar dood in Scream. Ze reet een lid van een satanische sekte aan flarden met de propeller van een boot in The Babysitter: Killer Queen. En ze sliep met de lichten aan tot ze een tiener was.

“Ik was een verschrikkelijke angsthaas”, zegt Ortega, die het titelpersonage vertolkt in de Netflix-reeks Wednesday, een moordmysteriereeks die draait om het pessimistische, met vlechtjes getooide personage uit The Addams Family. En toch is Ortega de ster van een reeks die ondanks haar onderkoelde humor minstens één amputatie en één ontdarming opdist in de pilot alleen. (Tim Burton regisseerde de eerste vier afleveringen.)

De aantrekkingskracht van het personage schuilt vooral in haar diepere lagen, zegt Ortega. “Mijn Wednesday heeft een verdoken zelfvertrouwen”, zei Ortega onlangs op een zonovergoten zondagmiddag tijdens een videogesprek terwijl ze in het centrum van Salt Lake City rondstapte met de telefoon voor haar gezicht, haar lange bruine haren wapperend in de wind. “Ze is op een missie, en ze staat niet toe dat iemand haar iets in de weg legt.”

In The Addams Family-films van de jaren negentig vertolkte Christina Ricci de 10-jarige Wednesday. In de Netflix-reeks, die acht afleveringen telt en zich in het heden afspeelt, vertolkt Ortega een 16-jarige versie van het personage. Wednesday wordt ditmaal naar een internaat voor buitenbeentjes gestuurd na een incident op haar middelbare school. (Er komen piranha’s aan te pas en een zwembad vol pestkoppen, Wednesday heeft er geen greintje spijt van.)

Zelfs in een school die bevolkt wordt door vampiers en weerwolven – haar ­ouders Morticia en Gomez (vertolkt door Catherine Zeta-Jones en Luis Guzmán), leerden elkaar daar tijdens hun jeugd kennen – is Wednesday een geval apart en het mikpunt van roddels over haar naar verluidt bloederige familiegeschiedenis.

Celloles

Maar Wednesday is ook de zoveelste in een lange lijst van tienerrollen voor Ortega, een voormalig Disney-sterretje dat maar al te graag de volgende stap in haar carrière wilde zetten. “Ik heb zeker getwijfeld om het te doen”, zegt ze. “Ik had mijn dosis tienerreeksen wel gehad.” Bovendien was er de bijkomende druk dat ze voor het eerst een bekend personage zou vertolken.

Daartegenover stond dat ze voor haar rol een pak nieuwe vaardigheden onder de knie moest krijgen, zoals schermen, kanovaren, boogschieten en Duits. En ze moest twee keer per week naar de cello­les. “Daar werd ik helemaal gek van”, zegt ze. “Iedereen in mijn directe entourage weet wat die cello met me gedaan heeft.”

Ortega is pas 20 jaar, maar staat al haar halve leven voor de camera, en dat merk je aan haar zelfverzekerdheid. Ze groeide op als vierde van zes kinderen in een Mexicaanse wijk in La Quinta in Californië, waar ze als kind besmet werd door het acteervirus.

“Ik zag Dakota Fanning in Man on Fire en zei tegen mijn ouders: ‘Ik word de ­Puerto Ricaanse Dakota Fanning’”, zegt ze. Ondertussen flitsen de bomen voorbij terwijl ze door de stad flaneert in een groene coltrui, een grote zwarte koptelefoon rond de nek. (Haar vader is van Mexicaanse origine, haar moeder heeft Mexicaanse en Puerto Ricaanse roots.)

Drie jaar “zeurde ze non-stop” dat ze actrice wilde worden tot haar moeder, een spoedverpleegster, een boek met monologen voor haar kocht en een filmpje op Facebook postte van de 9-jarige Jenna die een monoloog bracht. Dat werd opgepikt door een castingverantwoordelijke en een jaar later sleepte Ortega haar eerste tv-rol in de wacht in de sitcom Rob met Rob Schneider.

Daarna volgde een lawine van rollen, waaronder op haar 10de die van de jonge Jane in Jane the Virgin, en op haar 12de de hoofdrol als Harley Diaz in de Disney Channel-sitcom Stuck in the Middle (2016-2018). Een maand later verliet ze school om zich volledig op haar Disney-droom te storten.

Stuck in the Middle liep drie seizoenen. Daarna ambieerde Ortega meer volwassen rollen, maar daarvoor bleek haar Disney-verleden toch enigszins in de weg te zitten. “Er kleeft een enorm stigma op Disney-kinderen”, zegt ze. “Mensen gaan er automatisch van uit dat je niet meer kunt, of dat er niet meer voor je is weggelegd.”

Celloles
Beeld x

Ze liep tegen een vertrouwenscrisis aan: het leek wel alsof ze het acteren verleerd was. “Je gebruikt een ander instrumentengamma”, zegt ze over niet-Disney-­rollen. “Die van mij zaten onder het stof, weggepropt in een hoek achter het roze en de glitter en de muizenoren.”

Maar daar kwam snel een einde aan. In 2018 speelde ze samen met Penn Badgley in het tweede seizoen van de psychologische thriller You. Daarna sleepte ze de eerste van verscheidene rollen in het horrorgenre in de wacht voor The Babysitter: Killer Queen (2020).

Haar doorbraakrol speelde ze in The Fallout, die in januari uitkwam, over de nasleep van een schietpartij op een middelbare school. Het was het regiedebuut van Megan Park. Voor Ortega betekende het de eerste hoofdrol in een film. En ze oogstte veel bijval. “Je ziet dat zelden op die jonge leeftijd, dat vermogen om voluit te gaan en in te houden, dat bewustzijn van jezelf als acteur”, zei Park onlangs in een ­telefoongesprek.

Lotto winnen

Toen Al Gough en Miles Millar (Smallville), de makers en showrunners van Wednesday, hun hoofdpersonage begonnen te ontwikkelen, hoedden ze zich voor de typische evolutie van verlegen naar zelfbewust die je constant ziet bij vrouwelijke tienerpersonages. Ze hadden allebei tienerdochters, dus ze wisten echt wel ­beter.

“Wednesday begint sterk, en blijft dat”, zegt Millar. “Ze is compromisloos, onbevreesd, schrander, bizar – je ziet zelden vrouwelijke tienerpersonages die zo zeker van hun stuk zijn.”

Toen ze de eerste vier afleveringen geschreven hadden, dachten ze maar aan één regisseur: Tim Burton, die in 1991 vanwege een agendaprobleem bedankte voor The Addams Family-film. “We gingen ervan uit dat hij het script zelfs niet zou lezen”, zegt Gough. Burton had sinds de jaren tachtig ook geen televisiereeks meer geregisseerd. “We dachten dat de kans groter was dat we de lotto zouden winnen.”

Tot hun verrassing belde ­Burton hen vier dagen nadat hij het scenario voor de eerste aflevering ontvangen had. “Het riep herinneringen aan mijn schooljaren op”, zegt Burton, die ook executive producer is. “De personages wisten me te overtuigen. Ik had niet per se de onweerstaanbare drang om televisie te maken.”

Ogen vol empathie

Maar om hun gemeenschappelijke visie te realiseren hadden ze nood aan de perfecte Wednesday. Honderden actrices passeerden de revue voor een auditie. Alleen Ortega verleende het personage de mate van empathie die ze wilden. “Ze is als een actrice van de stomme film”, zegt Burton. “Ze brengt emoties over met haar ogen.”

Burton, die eerder klassieke horrorfantasieën als Beetle­juice en Edward Scissorhands regisseerde, drukte zijn stempel op de reeks. Ze werd in 2021 en 2022 in de loop van acht maanden opgenomen in Roemenië. Burton inspireerde zich naar eigen zeggen op de originele tekeningen van de New Yorkse tekenaar Charles Addams, die The Addams Family in 1938 creëerde.

Ogen vol empathie
Beeld Netflix

Burton was betrokken bij de kleinste details. Hij stylede Ortega’s pony zelf voor de kapper die mocht fixeren. En hij zei haar hoe ze moest staan. “Tim wilde dat voorbijstappende mensen zouden denken dat ik een modepop was”, zegt Ortega. “Hij zei me te doen alsof ik een stapel boeken of een theekopje op mijn hoofd had staan. Daar haalde ik een geweldige pose uit.”

Op andere vlakken liet hij de teugels dan weer varen, zegt Ortega, waardoor ze haar personage op haar eigen manier kon interpreteren. “Ze had heel goede instincten”, oppert Burton.

Zeta-Jones was dan weer onder de indruk van de assertiviteit waarmee Ortega haar kijk op Wednesday verdedigde: “Ze liet zich niet intimideren door Tim. Hij mag dan een grote regisseur zijn, ze stelde zijn aanpak wel degelijk ter discussie: ‘Oké, ik zal het op die manier doen, maar kunnen we het ook eens op deze manier proberen?’ Vaak was dat de take die het haalde.”

Ortega wijst er ook op dat je de druk niet mag onderschatten om een personage te spelen dat vereeuwigd werd door Ricci, die trouwens een rol speelt in de serie als de normaalste leerkracht op de school. “Zulke iconische personages wil je eer aandoen”, zegt ze.

Ogen vol empathie
Beeld Netflix

Is ze bang dat ze nu voor altijd het etiket van ‘horror queen’ op zich heeft kleven? “Toch wel een beetje”, zegt ze. ­Niettemin vindt ze het moeilijk om een horrorscenario af te wijzen. “Horror is heel therapeutisch. Je gilt erop los – iets wat je in het echte leven nooit doet. Het is dus een manier om alle onnodige opgekropte spanning overboord te gooien.”

Wednesday is nu te zien op Netflix.

© The New York Times