“Ik maakte onlangs een grote carrièreswitch: na een professionele loopbaan in het basketbal en een aantal jaren als maatschappelijk werker, ben ik nu aan de slag in de haven van Antwerpen. Het is nog een beetje wennen. Ik ken het typische taaltje niet, en zoek naar de plaatsen waar ik mezelf goed voel. Ik sta achter mijn keuze, maar de jeugdwerker in mij zal toch nooit verdwijnen. Ik broed al op een project waar je binnenkort ongetwijfeld nog van zal horen: Human Colors.”

“Het jeugdwerk bij de stad Antwerpen was fantastisch. Ik ging onder meer aan de slag met hangjongeren, een lelijke term trouwens. Ik ben ermee gestopt omdat ik het werk te vaak mee naar huis nam. Ik heb wel het gevoel dat ik mijn stempel heb kunnen drukken. Als ik de jongeren zie, reageren ze nog steeds superenthousiast. Ook al zijn ze ondertussen dertig centimeter groter dan ik.”

“In het verleden kwam ik wel eens op televisie, en dan stijg je natuurlijk in de achting van jongeren. Zo won ik in 2007 Expeditie Robinson, na de geboorte van m’n dochter toch een van de best ervaringen in mijn leven. Ik kan je verzekeren: alles wat je op tv ziet, is echt. Eigenlijk zou iedereen dat eens moeten ervaren.” (lava)