Om de toestand van Syrische vluchtelingen te onderzoeken bevroeg 11.11.11 in samenwerking met Syrische en Libanese organisaties doorheen het jaar meer dan 620 Libanezen en Syriërs in Libanon zelf. Ook zowat 130 vluchtelingen die zijn teruggekeerd naar Syrië, werden bevraagd. 

Libanon, dat momenteel zelf kampt met een economische, politieke en gezondheidscrisis, vangt anderhalf miljoen ontheemde Syriërs op. Op een bevolking van 6,8 miljoen Libanezen leidt dat tot steeds meer spanningen, blijkt uit het rapport. Zes op de tien bevraagde Syriërs gaven namelijk aan dat de spanningen stijgen tussen Syrische vluchtelingen en Libanezen. Zeven op de tien willen het land zo snel mogelijk verlaten. 

Terugkeer naar Syrië niet aangeraden

Nu Libanon zich “van de ene crisis in de andere stort, krijg je een gevaarlijke mix van sociale spanningen, anti-Syrisch geweld en schendingen van fundamentele mensenrechten”, verklaart 11.11.11-beleidsexpert Willem Staes. Het opvangmodel “kraakt en schuurt in zijn voegen”, concludeert de organisatie. “Steeds meer Syriërs zien geen andere uitweg dan hun leven te riskeren in een poging Europa te bereiken”, klinkt het. 

Een veilige terugkeer naar Syrië is niet mogelijk, herhaalt de solidariteitsorganisatie. “Het Assad-regime beschouwt Syrische vluchtelingen als verraders en dissidenten.” Slechts 30 procent van wie terugkeerde, zou anderen aanraden ook terug naar Syrië te gaan, luidt het rapport. 

Zij die wel terugkeerden, voelden zich na hun aankomst in Syrië in de steek gelaten door de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. Zowat 72 procent van de bevraagde “refugee returnees” gaf aan geen opvolging te hebben gekregen. Nochtans heeft de VN “de verantwoordelijkheid om die mensen op te volgen en te beschermen”, aldus Staes. 

Resolutie federaal parlement

11.11.11 herinnert tot slot minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib en staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor aan een resolutie die het federaal parlement vorig jaar in december goedkeurde en die aanspoort tot meer politieke actie. “Toch blijft het wachten op de daadwerkelijke uitvoering door de federale regering. Intussen groeit de humanitaire ramp die zich voltrekt voor Syriërs enkel maar aan”, zegt Staes.