Direct naar artikelinhoud
Asbest

Thuis-actrice over Eternit: "Ik ben mijn vader kwijt en mijn grootvader. Daar kan geen 35.000 euro tegenop"

Thuis-actrice over Eternit: "Ik ben mijn vader kwijt en mijn grootvader. Daar kan geen 35.000 euro  tegenop"

Ook Thuis-actrice Tina Maerevoet kent de zware gevolgen van asbestvervuiling. Ze verloor haar vader en grootvader aan asbest. In 'Van Gils & Gasten' stelt ze de praktijken van Eternit aan de kaak, dat gisteren ook in beroep werd veroordeeld voor de dood van Françoise Jonckheere. De schadevergoeding die de familie oorspronkelijk eiste van het bedrijf verlaagde het Brusselse Hof evenwel drastisch, van 250.000 euro naar 25.000 euro. "Wat is een mensenleven waard?", vraagt Maerevoet zich af.

Tina Maerevoet is vooral bekend als Paulien uit 'Thuis', maar daar wilde ze het in 'Van Gils en Gasten' gisteren niet over hebben. Het was namelijk een bewogen dag geweest voor Maerevoet met de veroordeling van Eternit. De betrokken familie had zich tevreden getoond met het arrest, maar zij kan niet anders dan teleurgesteld zijn.

"Ik ben teleurgesteld omdat het eigenlijk pure maffia is", vertelt ze. "Wat is een mensenleven waard? Van 250.000 euro naar 25.000 euro. Het gaat niet over dat geld, maar het gaat wel over mensen die al jaren weten dat ze iets misdadigs doen en dat nog jaren blijven doen."

"Het gaat niet over dat geld, maar het gaat wel over mensen die al jaren weten dat ze iets misdadigs doen en dat nog jaren blijven doen"

Haar eigen familie is zwaar getroffen door asbest. "Mijn grootvader is acht jaar geleden overleden aan asbestose." Hoe hij dat opliep? "Hij werkte in de treinstellen en daar moest hij de zetels opnieuw bekleden. En dus moest hij de vloeren uitbreken. Bij dat uitbreken komt er vanalles los. Hij heeft dat heel de tijd ingeademd."

Spelen bij de Eternit-fabriek

Haar vader verloor ze nog niet zo lang geleden. Hij stierf twee jaar geleden aan longvlieskanker veroorzaakt door het inademen van asbest. "Als kind speelden ze altijd met de Chiro en dergelijke aan de vaart in Tisselt. En naast Eternit lagen de schroothopen van de materialen die ze niet meer gebruikten. Aangezien die kinderen dat niet wisten, speelden zij daar gewoon op. En ze hebben het dus van jongs af aan ingeademd."

Pas vele jaren later werd het ontdekt, want de ziekte heeft een incubatietijd van 40 jaar. En het verdict is dan bikkelhard. Niet te genezen, onherroepelijk. Omdat haar vader fysiek niet tot het einde wilde aftakelen, en omdat de mentale pijn nog het ergste van allemaal was, koos hij voor euthanasie. "Hij wist het van dag één. Dat is een dolk die boven je hoofd hangt", vertelt Maerevoet.

"Aangezien die kinderen dat niet wisten, speelden zij daar gewoon op met elkaar. En ze hebben het dus van jongs af aan ingeademd"

Slachtoffers kunnen beroep doen op het Asbestfonds en ook de vader van Maerevoet wilde dat de familie beroep deed op dat overheidsfonds. "Als ze vaststellen dat iemand gestorven is aan asbest door longvlieskanker, dan kan je een schadevergoeding krijgen om daar niet mee naar de rechtbank te gaan." Zij denkt er het hare van. "Een doofpotaffaire", klinkt het. "Dat is eigenlijk zwijggeld." Bij haar familie ging het concreet om een bedrag van 35.000 euro.

"Dat is eigenlijk zwijggeld"

Overal asbest

"Ik ben mijn vader kwijt, mijn grootvader... Ze hadden daarmee moeten stoppen op het moment dat ze wisten dat dat giftig was. Nu nog. Alle gebouwen zitten vol asbest. Mijn balkon op mijn appartement ook. Als je daar aan begint te breken. Iedereen kan dat nog inademen. Iedereen kan daar eigenlijk nog aan sterven. Dat vooral, dat maakt mij kwaad. En daar kan niks tegenop. Geen 35.000 euro, niks. Dat zijn mensenlevens."

"Iedereen kan dat nog inademen. Iedereen kan daar eigenlijk nog aan sterven. Dat vooral, dat maakt mij kwaad"