Het Ierse klavertje -de shamrock- telt drie en geen vier blaadjes. Wout van Aert ondervond in Dublin dat hij niet op geluk moest rekenen. Hij moest het merendeel van de cross ondergaan, maakte crosstechnisch foutjes en werd twee keer teruggeslagen door pech. Maar uiteindelijk wist hij toch te winnen, dankzij een tijdrit van anderhalve ronde. Toen hij op de modderparcours eindelijk zijn vermogen kwijt kon, stond er geen maat op. Geen twee minuten voorsprong zoals voorspeld, wel een knappe zege die bloed, zweet en tranen had gekost.

“Blijkbaar proberen ze me op alle manieren af te stoppen”, zei Van Aert met de glimlach over het incident waarbij een vod tussen zijn achterderailleur draaide, een oponthoud dat hem zeventien seconden kostte. “Gelukkig had ik vrij snel door dat er iets blokkeerde vanachter en bestaat de regel dat je mag terugdraaien naar de materiaalpost. Daardoor bleef ik in koers. Het gebeurde net op het moment dat ik me beter voelde, want het was zoeken in het begin. Technisch was ik vrij slecht, maar ik werd wakker geschud en kon de koers winnen.”

“Iedereen verwachtte inderdaad dat ik met overwicht zou winnen, maar ikzelf niet. Ik vond het voor de start al moeilijk om in te schatten hoe het parcours er uiteindelijk zou bijliggen. Ik had een half uur nodig om een goed gevoel te krijgen en dan was er dat oponthoud. Gelukkig eindigt het positief, want anders was ik naar Ierland afgezakt om te verliezen door zoiets stoms.”

Achter de uitstekend gestartte Eli Iserbyt was het voor Wout van Aert -die op de derde startrij was vertrokken- aanvankelijk niet zo evident om op te schuiven.

Bij de eerste passage aan de streep leidde Iserbyt en passeerde Van Aert als zevende op drie seconden. In de tweede ronde werd de kopgroep uitgedund na een versnelling van Iserbyt, aanvankelijk gevolgd door ploegmakker Michael Vanthourenhout. Van Aert moest reageren en deed dat ook.

Bij het begin van de derde ronde maakte Van Aert een klein foutje in de bocht net voorbij de materiaalzone. Neen, het echte crossgevoel was er nog niet. Van Aert ging aan het schuiven op de modder, raakte een paaltje en moest van de fiets. Hij sloot vrij snel aan bij de ruime kopgroep, maar het was een serieuze verwittiging: pech spaart niemand.

Dat het veld maar niet uit elkaar spatte, zorgde voor opstoppingen toen iedereen binnenkwam in de materiaalzone.

Daardoor werden de kaarten herschud in de derde ronde: Laurens Sweeck lag plots op kop en trok fors door. Dat leverde volgende leiderstrio op bij de start van de vierde ronde: Pidcock, Sweeck, Vanthourenhout; Van Aert en co. volgend op vijf seconden en meer. Het was nu de beurt aan wereldkampioen Tom Pidcock om de toon te zetten, alweer reageerde Van Aert. Domineren, neen, dat lukte nog niet, maar Van Aert was wel telkens op de afspraak als een reactie vereist was.

Bij het begin van de vijfde ronde sloeg het noodlot opnieuw toe voor Wout van Aert ter hoogte van de materiaalzone. De Belgische kampioen kwam niet binnen, maar een verzorger van Michael Vanthourenhout had een poetsdoek opgehangen aan de omheining en dat draaide tussen de derailleur van Van Aert. Hij moest teruglopen, toch van fiets wisselen en verloor daardoor zeventien seconden.

LEES OOK. Perfect gehandeld: waarom Wout van Aert in de tegengestelde richting liep na ‘vod-incident’

Weer toonde Van Aert zijn veerkracht: tegen het einde van de vijfde ronde zat hij weer in het koppeloton. Van Aert was als een bokser met een stalen kin. Hoeveel slagen hij ook incasseerde, hij bleef overeind.

In de zandstrook van de voorlaatste ronde zette Van Aert de wedstrijd eindelijk naar zijn hand. Hij draaide het gashendel open en reed van alles en iedereen weg. De schade van de ontploffing was groot: Van Aert ging de laatste ronde in met een kloof van tien seconden op wereldbekerleider Laurens Sweeck. Het veld was plots helemaal uiteengeslagen.

Wout van Aert trok door tot de finish en mocht in zijn tweede veldrit van het seizoen de handen in de lucht steken. Wereldbekerleider Laurens Sweeck deed een uitstekende zaak met zijn tweede plaats. Pidcock werd derde.

Sterke Sweeck doet uitstekende zaak

Aangezien Iserbyt pas zevende werd, is de kloof in de wereldbekerstand tussen Sweeck en Iserbyt vergroot tot 17 punten.

“De posities wisselden voortdurend, dat zorgde voor spanning”, aldus Sweeck. “Ik zat niet in het wiel toen Wout wegreed en er nadien terug naartoe rijden was niet mogelijk. De conditie is goed en daar dank ik die tweede plaats aan.”

Het publiek was de grote winnaar in Dublin. Na een razend spannende cross waarin alle hoofdrolspelers koers maakten, won de gedroomde winnaar.

Meteen na de finish trok Van Aert richting luchthaven om zich richting trainingskamp van Jumbo Visma te begeven. Na modder komt zonneschijn.

Uitslag:

1. Wout van Aert

2. Laurens Sweeck

3. Tom Pidcock

4. Lars van der Haar

5. Michael Vanthourenhout

6. Jens Adams

7. Eli Iserbyt

8. Pim Ronhaar

9. Corné Van Kessel

10. Cameron Mason