Close moet het in de categorie ‘Beste film (niet-Engelstalig)’ opnemen tegen het Duitse All quiet on the Western front, het Argentijnse Argentina, 1985, het Zuid-Koreaanse Decision to leave en het Indische RRR. Regisseur Dhont vertelt er het verhaal van de dertienjarige Remi en Leo, die een hechte vriendschap delen. Tot een ondenkbare gebeurtenis hen volledig uit elkaar trekt. Het is eveneens de Belgische inzending voor de Oscars, waarvan de nominaties in januari bekendgemaakt worden.

In 2018 kreeg ook Girl al een nominatie voor een Globe, in diezelfde categorie. Dat was meteen de eerste Vlaamse film ooit die kans maakte op het beeldje. Wel schreven over de taalgrens onder meer Jaco Van Dormael en de broers Dardenne al nominaties op hun naam. Farinelli van Gérard Corbiau (1994) en Ma vie en rose van Alain Berliner (1997) zijn de enige twee Belgische winnaars.

Mocht Close het beeldje winnen, dan is dat de zoveelste prijs in rij. Eerder mocht Dhont al huiswaarts met de Grand Prix op het filmfestival van Cannes, naast andere prijzen op verschillende filmfestivals. Afgelopen weekend kwam daar ook nog de prijs voor beste internationale film bij op het National Board of Review Awards. Films die daar goed scoren komen ook in beeld voor de Oscars. Al kon Dhont zijn favorietenrol tijdens de European Film Awards niet waarmaken. Close was genomineerd in de categorieën Beste film, beste scenario, en Beste hoofdrol (Eden Dambrine), maar hij moest het IJslandse Reykjavik zonder prijs verlaten. De nominatie voor de Globes is dan een troostende opsteker.