"De acht bergen" van Charlotte Vandermeersch en Felix Van Groeningen gaat vanavond in première en daarna op wereldreis

Zaterdagochtend, 28 mei. Charlotte Vandermeersch krijgt telefoon. Of ze met haar man Felix 's avonds nog tijdig in Cannes zou kunnen raken, voor de prijsuitreiking van het filmfestival? Daar hebben ze een week eerder hun nieuwe film "De acht bergen" aan de wereld voorgesteld. Halsoverkop vertrekt het koppel terug naar de Franse Rivièra, haar make-up doet Charlotte op het vliegtuig. 

Enkele uren later paraderen de twee hand in hand over de rode loper, nog eens twee uur later kust Charlotte op het podium een blozende Felix Van Groeningen vol op de mond. Ze hebben dan net de Grand Prix du Jury gewonnen, de bronzen medaille zeg maar. "Deze film heeft ons weer samen gebracht", zegt ze in de microfoon. Alsof er een sprookje is uitgekomen.

Rond zijn dertigste zit Paolo Cognetti op een dood spoor. Hij woont in Turijn en is nog documentairemaker, maar door de crisis is er geen werk meer. Bovendien is de relatie met zijn lief op de klippen gelopen, waardoor hij het even niet meer ziet zitten. Totdat hij in de bioscoop de film “Into the wild” ziet, over een jongeman die alles achter zich laat om in de wildernis van Alaska te gaan wonen.

Cognetti is zo onder de indruk dat hij op zijn beurt zijn leven omgooit: hij trekt van de stad naar de bergen van Noord-Italië, waar hij als kind de zomervakanties doorbracht. En hij begint te schrijven. Zijn eersteling, “Le otto montagne”, wordt een wereldwijd succes. Ook bij ons verovert Cognetti heel wat lezersharten.

Bij de Belgische regisseur Felix Van Groeningen (bekend van “De helaasheid der dingen”, “The broken circle breakdown” en “Beautiful boy”) ligt het boek al een tijdje ongelezen in de kast als hij een voorstel krijgt om het te verfilmen. Hij leest het in één ruk uit, is meteen verkocht en begint aan een scenario te schrijven. Al snel betrekt hij zijn partner Charlotte Vandermeersch bij het project, als co-scenarist, en na een ontmoeting met auteur Cognetti gaat het project goed aan het rollen. 

Maar dé ingeving van zijn leven krijgt Van Groeningen op een avond middenin de lockdown, als hij samen met zijn vriendin aan de keukentafel zit. Out of the blue vraagt hij aan zijn Charlotte of ze geen zin heeft om niet alleen mee te schrijven aan het scenario, maar om de film ook samen met hem te regisseren. De vraag komt als een complete verrassing, want Vandermeersch is in de eerste plaats een actrice. Ze heeft nog nooit achter een camera gestaan. Maar lang moet ze er niet over nadenken. Ze zegt hartstochtelijk ja. De rest is geschiedenis. 

In de zomer van 2021 trekken ze samen met de filmploeg naar Valle d’Aosta, in de Noord-Italiaanse Alpen, om aan de opnames te beginnen. Hun zoontje van drie,  Rufus, is er ook bij. En ook Paolo Cognetti is in de buurt, want hij woont daar in de zomer. De schrijver geeft hen af en toe wat raad, maar bemoeit zich verder niet te veel met de opnames. Ze zullen er vijf maanden blijven en filmen, soms in barre omstandigheden op grote hoogte. Later zullen ze zeggen dat die periode in de bergen en het maken van de film hun relatie gered heeft. Vandaar die spontane kus van Charlotte, live op televisie, op de prijsuitreiking in Cannes. 

"De acht bergen" gaat over Pietro en Bruno, een jongen uit de stad en een jongen uit de bergen, die elkaar leren kennen in het verlaten bergdorpje Grana, waar Pietro en zijn familie de zomervakanties doorbrengen. Bruno zorgt er voor de koeien en is even oud als Pietro. De twee bouwen een ogenschijnlijk onverwoestbare vriendschap op. Maar hun levens gaan uit elkaar als Pietro de wijde wereld intrekt om het te gaan maken in het leven, terwijl Bruno achterblijft op zijn berg. Later brengt het lot hen weer samen, en belanden ze bovenop het dak van een huis dat ze hoog in de bergen aan het bouwen zijn. 

Voor alle liefhebbers van het boek van Paolo Cognetti (en dat zijn er véél): wees niet bang, de film zal je niet teleurstellen. De makers zijn er wonderwel in geslaagd om de geest van het boek naar het grote scherm te vertalen.

De film is zintuiglijk verbluffend. Ondanks de verrassende keuze voor een vierkant beeldformaat, word je overrompeld door de schoonheid van de majestueuze Alpen, waarin de twee vrienden hun plaats proberen te vinden. Cameraman Ruben Impens en monteur Nico Leunen hebben zichzelf nog maar eens overtroffen. En er zijn ook Italiaanse kwaliteitsinjecties, zoals die van de knappe acteurs Alessandro Borghi (Bruno) en Luca Marinelli (Pietro). 

Let op: dit is geen film die inslaat met de kracht van een mortiergranaat, zoals “Rebel” van Adil & Bilall. Het is ook geen uitgepuurde, trefzekere vertelling zoals “Close”. En het pompende ritme dat “Zillion” meer dan twee uur lang voortstuwt, is in de bergen heel ver weg. De tijd tikt trager in de Italiaanse Alpen. "Le otto montagne” sijpelt langzaam binnen, met de snelheid en de schoonheid van een klaterend bergbeekje. Tot je op het einde een traan moet wegpinken.

“De acht bergen” nam zeven maanden geleden een droomstart in Cannes. Het applaus na de wereldpremière in de grote zaal van het festivalpaleis was lang en hartverwarmend. En de Prix du Jury was de kers op de taart. Dat hadden Felix en Charlotte nooit kunnen denken toen ze eraan begonnen, daar aan hun keukentafel. Het is een bijzonder moment wanneer ze de film voor het eerst in eigen land vertonen. 

En dan kan "De acht bergen" aan zijn wereldreis beginnen. Hopelijk krijgt de film de aandacht die hij verdient. Op het Sundance filmfestival in Park City, het grootste Amerikaanse festival voor de onafhankelijke film dat plaatsvindt in januari,  heeft hij alvast een mooie plaats gekregen. Naast "Het smelt", het debuut van Veerle Baetens als regisseur, die er is opgenomen in de officiële competitie. Het ziet er naar uit dat de Belgische film in 2023 verder gaat surfen op de ongelooflijk goede vibes van 2022.