Coronavirus kan bijna elk orgaan in ons lichaam aantasten, maar op één plek dringt het niet binnen
Over de exploratiedrang van het coronavirus is veel gezegd en geschreven. Het virus tast vooral de luchtwegen aan, maar werd de voorbije jaren in zowat elk orgaan aangetroffen. Toch is er één plaats waar het vermoedelijk niet kan binnendringen.
Een internationaal onderzoeksteam met artsen van het UZ Leuven zocht meticuleus naar sporen van het virus in hersenweefsel, maar vonden niets. Er werd lang vermoed dat het coronavirus via het reukslijmvlies de hersenen kan bereiken en infecteren. Dit slijmvlies ligt bovenaan in de neusholte, op enkele millimeters van de hersenholte, en is er mee verbonden via de geurzenuwvezels. Maar het virus kan de oversteek niet maken. Het team onderzocht meer dan honderd hersenstalen van patiënten die soms pas een uur eerder waren overleden. “We zagen nergens geïnfecteerde zenuwcellen. Ook in het hersenvocht troffen we geen virusdeeltjes aan. We vonden dus geen enkel bewijs dat het coronavirus via deze route de hersenen kan binnendringen”, zegt professor Laura Van Gerven (UZ Leuven).
Volgens de onderzoekers lijkt het erop dat een bepaald type cellen in het reukslijmvlies een efficiënte barrière vormt tegen het virus. “Dat is geruststellend nieuws”, zegt Van Gerven. Want ook via de bloedvaten kan het virus de doorsteek niet maken naar het hersenweefsel. Toch leken de eerste studies daar wel op te wijzen. Volgens Van Gerven ligt de verklaring hiervoor in de bloedvaten. “Bloedvaten, hersenvliezen en hersenweefsel werden vaak tot één staal gemixt en geanalyseerd en we weten nu dat we frequent virusdeeltjes terugvinden in het bloed van ernstig zieke patiënten.”
Via een omweg kan het coronavirus wel hersenschade aanrichten, bijvoorbeeld via een immuunreactie, infarctjes of zuurstoftekort door ernstige longschade.
Reukvermogen
Vorig jaar achterhaalde het onderzoeksteam hoe een covidinfectie tot geurverlies kan leiden. Het virus valt niet de zenuwcellen aan die geurmoleculen opnemen, maar de steuncellen die eromheen zitten. “Deze cellen ondersteunen en voeden de zenuwcellen. Als die massief geïnfecteerd raken, dan zullen de zenuwcellen daar ook onder lijden. Gelukkig maakt ons lichaam doorlopend nieuwe steuncellen aan, wat het tijdelijk karakter van het geurverlies vermoedelijk kan verklaren.”
(agg)
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
