Een heerlijke finale. Afgerond met missers vanop elfmeter van Coman en Tchouaméni. Montiel trapte de beslissende binnen. Het slotakkoord van een fantastische eindstrijd. Eentje nog meer dan andere voor de geschiedenis. Spanning, grinta, mooie goals, het zat er allemaal in. Met Argentinië uiteindelijk als winnaar. Omdat ze het grootste deel van de wedstrijd onder controle hadden. De grinta straalde er van de eerste minuut vanaf. Ze renden, sprongen, vlogen en doken overal naartoe. Geen Fransman was gerust als hij de bal had want er stormden twee of drie Argentijnen op af. Met Messi had het een kunstenaar tussen de lijnen. Zoals gebruikelijk wandelde hij meer dan hij liep maar iedere keer als hij aan de bal kwam, gebeurde er iets. Twee doelpunten bij voorbeeld. Hij lag wel aan de basis van de gelijkmaker na balverlies. Een zeldzaam foutje. Lionel Messi heeft mogelijk het minst gelopen van allemaal maar hij is, na het WK 2014, andermaal de beste speler van het toernooi. Deze keer met winst.

Argentinië, dat de 1-0 na een onterechte strafschop cadeau kreeg, is ook de wereldkampioen van het strijdershart. Het verloor zijn eerste wedstrijd tegen godbetert Saoedi-Arabië en speelde vanaf dan telkens een finale met het mes op de keel. Dank zij Messi en de enorme wilskracht van andere Argentijnse wolven wonnen ze die allemaal. En als je er staat wanneer het moet, in een finale dus, dan ben je de beste.

Mak Frankrijk

Argentinië had er al van in het begin het meeste zin in. Het speelde bijna doorlopend op de helft van de Fransen die een makke indruk lieten. Mac Allister loste na vijf minuten al het eerste schot maar Lloris stond goed geposteerd. De Paul poogde ook maar zijn schot werd gedevieerd. Er was geen houden aan de Argentijnen en nadat Giroud een eerste keer had over gekopt – het enige vermeldenswaardige feit van de Fransen de eerste helft – ging Di Maria neer in het strafschopgebied. Er was al vallend een contact met Dembélé maar het was toch een zeer twijfelachtige penalty. Daar trok Messi zich natuurlijk niets van aan. Hij zette Lloris op het verkeerde been en scoorde zijn vierde strafschop van het toernooi. Alleen tegen Polen miste hij er eentje.

Argentinië bleef de wedstrijd met fel en intens voetbal controleren. En ze kunnen voetballen ook. Een heerlijke aanval begon bij Messi – wie anders? - en ging via Alvarez naar Mac Allister. De zoon van de gewezen Argentijnse minister van Sport behield verbluffend het overzicht en speelde Di Maria vrij. De veteraan van vele oorlogen, die verrassend aan de aftrap stond, lepelde de bal over Lloris. Qua combinatie één van de mooiste goals op dit toernooi. En dat in een finale.

Na de rust ging het aanvankelijk op dezelfde manier verder. Argentinië veel gretiger en scherper. De Paul met een vluchtschot en Alvarez in de korte. Telkens moest Lloris, lang veruit de beste man bij de Fransen, de handen uit mouwen steken. Het was liefst 70 minuten wachten op een eerste schot van Mbappé. Het vloog over. Dan was het weer de beurt aan die onbekende invaller Kolo Muani. Bij een doorbraak werd hij door Otamendi foutief gestopt en de bal ging op de stip. Mbappé had zijn eerste geslaagde actie van de match en schoot binnen. Een minuut later leed Messi balverlies en na een samenspel Coman-Thuram was het opnieuw Mbappé die met een uitstekend uitgevoerde volley voor de 2-2 zorgde. De Argentijnen zaten op het tandvlees en het was bibberen bij elke Franse actie. Maar dan was daar plots weer Messi. Zijn harde schot werd door Lloris uit zijn doel geranseld.

Messi en... Mbappé

In de eerste verlenging was Argentinië het dichtst bij een doelpunt. Lautaro Martinez had een doelpunt aan de voet maar Upamecona redde met een blokkage. In de tweede verlenging leek het weer binnen voor de Argentijnen toen Messi op aangeven van Lautaro Martinez voor de 3-2 zorgde. Maar een handspel van Montiel in het strafschopgebied bracht Mbappé in staat vanop elf meter voor 3-3 te zorgen. In allerlaatste minuut kregen Kolo Muani en Lautaro Martinez nog levensgrote kansen maar de Fransman stuitte op Martinez en de Argentijn kopte naast.

Strafschoppen

In de strafschoppen namen opnieuw Mbappé en Messi hun verantwoordelijkheid door elk de eerste penalty binnen te trappen. Maar dan kwam het moment van de Argentijnse doelman Emiliano Martínez, die de elfmeter van Coman stopte. Argentinië bleef foutloos, maar Tchouaméni trapte de volgende strafschop voor Frankrijk naast. Muani scoorde nog wel de tweede Franse strafschop maar dan mocht Montiel geschiedenis schrijven door de 4-2 binnen te trappen. Argentinië wereldkampioen, Missie Messi (dan toch) voltooid.