Advocaat van Mohamed Abrini: “Beschuldigden ondergaan vernedering na vernedering”

“Ik ken Mohamed Abrini sinds 8 april 2016, de dag van zijn arrestatie, en heb hem sindsdien zien evolueren”, pleitte meester Eskenazi. “Ik heb gezien hoe hij in Parijs heeft meegewerkt aan zijn proces, hoe hij de rechtsstaat heeft gerespecteerd. Maar in alle fases van de procedure heeft het recht ook gezegevierd op de emotie, laatst nog met de discussie over de boxen in deze zaal. Alleen moeten we blijven aanklagen hoe onze cliënten behandeld worden tijdens hun overbrenging naar dit gerechtsgebouw”, klonk het.

Volgens Eskenazi werd Abrini aan hetzelfde regime onderworpen wanneer hij tijdens het onderzoek naar het bureau van de onderzoeksrechter werd gebracht voor zijn verhoor. Zo werd de beschuldigde naakt gefouilleerd, moest hij een blinddoek dragen en naar luide muziek luisteren tijdens het transport.

“De onderzoeksrechter liet hem na zijn aankomst bij haar telkens minstens een uur op adem komen, omdat ze besefte wat hij had doorgemaakt tijdens zijn transport”, ging de advocaat verder. “In Parijs waren de omstandigheden minder streng. We begrijpen niet waarom hij vandaag zo behandeld wordt en dagelijks vernederd wordt.”

“In Parijs werden we gerespecteerd en kwamen we sereen op ons proces aan, hier worden behandeld als dieren”, reageerde Mohamed Abrini. “Er werd alles gedaan om ons in goede omstandigheden op het proces te krijgen, hier wordt al hysterisch gedaan over een balpen en slaat de politie al in paniek als ik aan mijn enkel krab. Maskerade, hysterie, paranoia, dat zijn de woorden die bij me opkomen.”

“We weten dat we hier een strenge straf gaan krijgen, we weten dat we hier niets meer te winnen of te verliezen hebben”, ging Abrini verder. “We willen alleen in alle sereniteit ons verhaal kunnen doen, en antwoorden op de vragen van de slachtoffers.”

Volgens de advocaat zwaait de overheid nu met een document waaruit moet blijken dat Mohamed Abrini ermee gedreigd zou hebben een mes in zijn anus te verbergen. “Dat is een complete verdraaiing van zijn woorden”, aldus Eskenazi. “In een moment van boosheid heeft hij gezegd dat hij zou ontploffen als dit verderging. Hij heeft gezegd ‘alsof ik een mes tussen mijn billen zou gaan verbergen’, wat hij dus duidelijk niet ging doen.”

“Onze cliënten zijn geen diva’s die hier overdreven eisen komen stellen”, pleitte Jonathan De Taye, advocaat van Ali El Haddad Asufi. “Ze beseffen perfect in welke situatie ze zich bevinden. Maar te veel is te veel. Ze zitten in een cel die volledig kaal is, in de hoge veiligheidsafdeling van de gevangenis van Haren, een ‘gevangenis binnen de gevangenis’. Na hun naaktfouille moeten ze twintig meter afleggen naar het gepantserd voertuig waarin ze naar dit gerechtsgebouw worden overgebracht en zelfs voor die korte afstand wordt hen een blinddoek aangedaan.”

Volgens De Taye was er tijdens het assisenproces in Frankrijk geen sprake van naaktfouilles met inspectie van de anus, droegen de gedetineerden tijdens hun transport geen blinddoek en werden ze niet overgebracht in gepantserde voertuigen. “Hier, in Brussel, heeft een wetsarts officieel vastgesteld dat mijn cliënt verwondingen aan de hals vertoonde, hoewel de politie beweert dat hij niet gewurgd werd”, ging de advocaat verder. “Hier wordt mijn cliënt bijna gedwongen te weigeren mee te werken aan zijn eigen proces, en dat in een zogenaamde rechtsstaat”, trok hij van leer.

De beschuldigden eisen nu dat ze bij hun overbrenging naar de assisenzaal niet systematisch onderworpen worden aan naaktfouilles, noch geblinddoekt worden. Volgens de advocaten zijn die maatregelen strijdig met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM).

“Naaktfouilles kunnen alleen uitgevoerd worden als geen enkele andere maatregel mogelijk is”, aldus de advocate. “Maar onze cliënten zitten in de gevangenis in een uitermate streng veiligheidsregime, in totale isolatie, waarbij ze elk voorwerp dat ze in hun cel willen gebruiken na gebruik meteen moeten teruggeven. Ze worden in een extreem beveiligd transport overgebracht naar dit gerechtsgebouw, waar dagelijks bijna 100 politieagenten aanwezig zijn”, zei ze.

Volgens meester Bernard Renson, de advocaat van de Belgische staat, schenden de overbrengingen van de beschuldigden de mensenrechten niet. Het OCAD heeft het dreigingsniveau voor de zittingen van het proces en het transport van de beschuldigden bepaald op 3, het op één na hoogste, klinkt het. “In die omstandigheden wordt de beschuldigden een riem aangedaan voor de handboeien, een kogelwerende vest en een blinddoek en ondergaan ze een naaktfouille. Die wordt met het grootste respect uitgevoerd, door een beperkt aantal politiemensen, zonder enig fysiek contact”, aldus Renson.

De Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel zal ten laatste op 30 december uitspraak doen over het kort geding.