Copy-paste. Het huidig seizoen van Club Brugge vertoont opvallend veel parallellen met het vorige. Knappe resultaten in de Champions League, maar in België nooit echt constant. De druk op de coach nam toe. Toen heette die nog Philippe Clement. Twee keer op rij kampioen, maar rond de jaarwisseling een straatlengte achterstand op Union. En dan moest de derby tegen Cercle op 26 december nog komen. Die werd verloren, Clement stond met één been buiten en dus kwam AS Monaco hem eigenlijk op het perfecte moment wegkapen. Alfred Schreuder volgde hem op, fietste het gat op Union dicht en schonk blauw-zwart een derde titel op rij. Iedereen content.

Fast forward naar vandaag: Carl Hoefkens – sinds deze zomer bezig aan zijn eerste job als hoofdcoach – staat op 26 december zwaar ter discussie. In de competitie telt Club dertien punten achterstand op leider Racing Genk en in de beker werden de 1/8ste finales het eindstation: het is straks dus van moeten tegen OH Leuven, of Hoefkens dreigt de rekening te betalen.

Verzachtende omstandigheden

En dat is eigenlijk best opvallend. De tweede helft tegen STVV – einduitslag: 1-4, weet u wel – leek dan wel nergens naar, de coach geniet wel nog brede steun in de spelersgroep. Bovendien kan Hoefkens gerust wat verzachtende omstandigheden inroepen: de WK-gangers zullen tot begin november onbewust wel een voetje terug getrokken hebben, de Europese flitsen hebben de aandacht in eigen land verslapt en er zijn straks ook nog altijd de play-offs. De hele boel is door de commotie van de afgelopen dagen even op scherp gezet – en dat was misschien eens nodig –, maar als Club overtuigend wint, zal de rust even snel terugkeren.

Maar maken blauw-zwart en Hoefkens straks een nieuwe uitschuiver, dan lijken de dagen van de coach geteld. De harde wetten van het voetbal, weet u wel.