De vrouw heeft een ernstige aangeboren hartafwijking: het rechterdeel van haar hart ontbreekt. Ze werd al een aantal keren geopereerd aan haar hart, maar door de aandoening werd ook haar lever aangetast. Dat leidt bij dergelijke patiënten tot ophoping van vocht en kortademigheid, en in vrijwel alle gevallen tot de dood wanneer ze tussen de 30 en 40 jaar oud zijn. In Nederland zijn er volgens het UMCG enkele honderden mensen met die aandoening.

De operatie duurde bijna 24 uur, en zeventien medisch specialisten en ruim dertig ondersteuners werkten eraan mee. Aan de “zeer complexe” ingreep gingen jaren van voorbereiding vooraf: niet alleen het hart van de vrouw, maar ook de manier waarop dat orgaan in het lichaam lag, was afwijkend. Daardoor was het moeilijk om het nieuwe ‘normale’ hart goed aan te sluiten. Maar de operatie was voorlopig een succes: de vrouw maakt het goed, laat het UMCG weten, en is gestart met haar revalidatie. De patiënt laat weten door de organen een “tweede leven te hebben gekregen”.

Dubbele transplantatie

Een dubbele transplantatie is een stuk gunstiger dan wanneer een patiënt eerst een nieuw hart en pas later een nieuwe lever krijgt. Wie een nieuw hart krijgt, moet namelijk de rest van zijn of haar leven medicatie slikken om te zorgen dat het lichaam het vreemde orgaan niet afstoot. Als de patiënt een tijd later ook een nieuwe lever nodig heeft, is het naar verluidt heel lastig om er een te vinden die precies aansluit bij de medicatie die de patiënt al neemt. Preventief een nieuwe lever plaatsen gaat ook niet, want zo veel donoren zijn er niet beschikbaar. Alleen mensen die acuut een nieuw orgaan nodig hebben, komen in aanmerking voor transplantatie.