Novak Djokovic twaalf maanden na uitwijzing terug in Australië: “Dit ga ik de rest van mijn leven meedragen”

Novak Djokovic doet dus niet mee aan de fel gepromote en gloednieuwe United Cup, maar staat wel te pronken op de affiche van het ATP 250-toernooi in Adelaide. Voor die eerste competitie was het te kort dag om zich als kandidaat op te geven nadat zijn driejarige verbanning uit Australië pas half november werd opgeheven door de Australische regering. Die straf was een gevolg van zijn uitwijzing begin januari. De voormalige nummer een van de wereld, principieel niet-gevaccineerd, had via een medische uitzondering een visum verkregen om het onder een strikt coronabeleid levende Australië binnen te komen, maar die beslissing botste op zoveel tegenkanting van de bevolking, die zelf erg lang in een rigoureuze lockdown had gezeten, dat de bevoegde minister niet anders kon dan Djokovic alsnog de toegang te weigeren.

De 21-voudige grandslamwinnaar werd uiteindelijk na enkele dagen trainen op Melbourne Park als een crimineel opgepakt en gedurende een kleine week opgesloten in een armtierig vluchtelingenhotel, terwijl hij de beslissing voor de rechtbank aanvocht. Hij kreeg gelijk, maar toenmalig immigratieminister Alex Hawke zorgde er toch voor, in het publieke belang, dat de negenvoudig winnaar van de Australian Open met de staart tussen de benen en een flinke kater Melbourne moest verlaten. Een pijnlijke aftocht.

Ongeveer een jaar later ziet de wereld er anders uit. “Het is geweldig om opnieuw in Australië te zijn”, zei Djokovic woensdagnacht in Adelaide. “Voor mij, mijn familie, mijn team en mijn naasten was het vanzelfsprekend niet simpel, wat er twaalf maanden geleden is gebeurd. Het was zonder meer ontgoochelend om het land zo te moeten verlaten. Zoiets kan je niet vergeten. Dat ga je de rest van je leven met je meedragen. Het was iets dat ik nog nooit had meegemaakt en hopelijk nooit meer zal meemaken. Maar tegelijk was het ook een belangrijke levensles. Dat ik nu terug in Australië ben, zegt veel over wat ik voor dit land voel, wat ik er voor over heb om hier te spelen.”

Zijn zegehonger en drang naar faam zullen ook wel een rol gespeeld hebben. ‘Nole’ kan eind januari op Melbourne Park voor de tiende keer zegevieren en zo zijn eigen record nog wat scherper stellen. Het zou meteen ook zijn 22ste grandslamtitel zijn, waarmee hij dan Rafael Nadal zou evenaren. “Melbourne ligt me nog altijd nauw aan het hart”, wist Djokovic. “Wat er gebeurd is, was moeilijk te verteren. Maar ik moet verder. Die situatie van vorig jaar zal wat ik ooit beleefd heb in Melbourne en Australië niet doen vergeten. Ik kom hier met een positieve mindset en kijk er echt naar uit om er weer te spelen. Het is mijn favoriete grandslamtoernooi, de resultaten spreken voor zich. Het is alleszins mijn doel om te pieken in Melbourne. In dit stadium van mijn carrière, en met alles dat ik al behaald heb, is er op elk groot toernooi de mogelijkheid om meer geschiedenis te schrijven. Ik heb dus geen gebrek aan inspiratie en motivatie om op mijn best te zijn.”