LEES OOK. Historymaker! Wervelende Dimitri Van den Bergh wint nagelbijter tegen Jonny Clayton en staat voor het eerst in carrière in halve finale WK darts

Een kwartiertje voor de match staat Chris Van den Bergh, de papa van Dimitri nog vlug een sigaretje te roken op het terras van Café Den Anne in Merksem. Hoewel zijn zoon voor een belangrijke wedstrijd staat, oogt vader Chris nog vrij rustig. “Ik ben vanmorgen opgestaan met het gevoel dat Dimi gaat winnen”, vertelt hij stellig. “Ik heb er alle vertrouwen in, wat mensen ook mogen zeggen of denken. Aan roddelen over anderen doe ik niet mee.” Zoals in elke sport wordt er in de dartwereld wel eens geroddeld over andere spelers. Maar daar wil Chris niets van weten, ook niet als het over andere darters gaat.

Na zijn sigaret trekt Chris naar binnen waar vooral familie van Dimi op groot scherm al naar de voorbeschouwing van de wedstrijd zit te kijken. Middenin de drukte staat een jongetje van amper een meter groot pijltjes naar een dartbord te gooien alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. “Dat is Jace, het petekind van Dimi”, zegt Chris. “Net als Dimi krijgt hij het darten met de paplepel ingegeven.” Nog voor de 4-jarige jongen tot 180 kan tellen, de hoogste score in het darten, zou hij er op het eerste gezicht zonder enige moeite wel één kunnen gooien.

Maar niet alleen de jeugd is van de partij. Ook Staf, de nonkel van vader Chris is ondanks zijn gezegende leeftijd van 87 jaar een hevige supporter van Dimi. “Hij hoort niet meer zo goed, maar kan de wedstrijd natuurlijk nog wel volgen”, aldus Kris. “Tot vorig jaar dartte hij ook nog, maar nu gaat dat een beetje moeilijker omwille van zijn hoge leeftijd. Gisteren was hij nog bij ons om Nieuwjaar te vieren. Vandaag komt hij voluit supporteren.

Nostalgisch café

Dat de supporters samenkomen in Café Den Anne is geen toeval. Het café is immers nog van Dimi’s grootmoeder geweest. De familie Van den Bergh komt er al jaren elke donderdagnamiddag samen om te darten, pure nostalgie dus. Na de gemoedelijke middagsessies in Merksem trekt Chris naar de dartschool van de familie in Schoten, waar in alle ernst getraind wordt. “We hebben momenteel een veertigtal volwassen leden en zo’n dertig jeugdspelers. Daar zit volgens Chris ook heel wat groot talent tussen.

Eén van die talenten is de twaalfjarige Daan Julius. Hij zakte samen met zijn ouders vanuit Oudenaarde af naar Merksem om voor Dimi te supporteren, maar vooral ook om Chris te steunen tijdens deze uiterst belangrijke en bloedstollende wedstrijd. “Chris is één van mijn drie trainers. Ik blijf nu vier dagen bij hem logeren om te kunnen trainen. Maar buiten de vakantie brengen mijn ouders me om de twee weken naar Merksem voor mijn dartlessen. Dat is toch wel vijftig minuten rijden, maar dat hebben we er voor over.”

Puntje van de stoel

Daan Julius ontdekte het darten op YouTube en is helemaal bezeten door de sport. Voor journalisten die maar weinig van darts afweten is hij een dankbare kerel om naast te mogen zitten. Tijdens de wedstrijd legt hij geduldig uit hoe de puntentelling werkt en wat Dimi moet doen om zijn achterstand tegen die straffe tegenstander, Johny Clayton te kunnen inhalen. “Momenteel behaalde Dimi twee punten en Clayton drie”, vertelt hij. “Er wordt tot vijf gespeeld, dus moet Dimi echt wel proberen breken.”

En dat doet Van Den Bergh uiteindelijk ook door met 3-3 gelijk te komen, en daarna zelfs met 4-3 een voorsprong op te bouwen. Terwijl hij Londen vecht om terug te komen, houdt iedereen in Den Anne de adem in. Die adem hebben de supporters nodig om luidkeels te juichen telkens Van den Bergh scoort. Naarmate de wedstrijd vordert, worden de kreten luider en gaan de armen almaar hoger de lucht in. “Als ‘em dees ni pakt, kak ik in m’n broek!”, zucht Chris terwijl hij amper naar het scherm durft kijken.

LEES OOK. Twee topdarters onder één dak, twee handen op één buik richting WK: “Dimitri Van den Bergh is zoals een broer voor mij”

De kinderen, de oude nonkel Staf, Chris en zelfs de hondjes die erbij zijn zitten op het puntje van hun stoel. Het is nog altijd 4-3, maar de ervaren Clayton biedt hevig weerwerk. De supporters worden gek. Er komen nog enkele late supporters binnen. Als Dimi wint, hebben ze twee dagen op rij iets om te vieren. Voor het grote scherm heeft zich intussen een nieuwe rij toeschouwers gevormd. Het wordt muisstil. Van den Bergh moet nog één achttien gooien en dan is de halve finale voor hem. Je kan een speld horen vallen en hij doet het! Hij doet het. Vader Chris springt recht, de anderen volgen.

Er wordt gejuicht, gedanst, geklapt op nieuwjaarsdag in Merksem. Nonkel Staf geniet ondanks zijn verschrikkelijk slechte gehoor van de oorverdovende overwinningskreten. “Ik wist vanmorgen dat het ging lukken”, zucht Chris. “Maar toch ben ik heel even beginnen twijfelen toen Clayton leek terug te komen. “Maar het is gelukt. Dimi gaat naar de halve finale. Maar hij gaat altijd dezelfde beleefde, bescheiden man blijven. Hij heeft de mentaliteit van een topsporter. Dat heb ik hem altijd proberen meegeven.”