Al zijn films maakt Adil El Arbi samen met zijn kompaan Bilall Fallah. Maar zijn leven deelt de Edegemnaar met Loubna Khalkhali, journaliste bij de redactie van Rudi Vranckx op de VRT, opgegroeid in Hoboken. Het jonge stel is intussen naar Brussel verhuisd om dichter bij de VRT te wonen, maar Loubna Khalkhali mist de Metropool. “In het weekend zit ik altijd hier’, bekende ze in een interview met jouw krant.

Het was zowel voor Adil El Arbi en Bilall Fallah als voor Adil El Arbi en Loubna Khalkhali een bijzonder jaar. De regisseurs leverden hun meest persoonlijke film ooit af: Rebel, over een jongeman die bij IS terechtkomt en wiens broertje ook geronseld wordt. De film kreeg alom lof en is nu bezig aan de verovering van het Midden-Oosten. Tegelijk liep op het betaalkanaal Disney+ hun reeks Ms. Marvel, over de jonge moslima en superheldin Kamala. “Ze is een hommage aan mijn vrouw”, vertelt Adil El Arbi daarover. “Vechten voor wat juist is, een groot verantwoordelijkheidsgevoel, down to earth ... Maar ook in Nakia, Kamala’s beste vriendin, zitten elementen van mijn vrouw. Het dragen van een hoofddoek en de kleurrijke kledingstijl.”

Loubna Khalkhali draagt haar hoofddoek inderdaad op een originele manier. “Voor mij persoonlijk is het geen politiek of religieus symbool, maar een deel van mijn cultureel erfgoed. Ik heb ermee geworsteld hoor, daarom draag ik die ook op mijn eigen manier, wanneer en hoe ik wil. Fashionable, met mijn haren zichtbaar. Ik combineer mijn sjaal graag met leuke outfits en opvallende kleuren: zo probeer ik het idee van de onderdrukte, onzichtbare vrouw te counteren.”

Adil El Arbi en Loubna Khalkhali trouwden vorig jaar al, maar deze zomer gaven ze een groot feest in Tanger. Met als eregast de Amerikaanse acteur Will Smith. “Maar mijn ouders waren meer onder de indruk van Rudi Vranckx”, zegt Loubna. Twee dagen later kwam voor Adil El Arbi en Bilall Fallah de domper op de vreugde: Warner Bros schrapte hun onafgewerkte film Batgirl om financiële redenen. De film zal nooit vertoond worden. “Een traumatische ervaring”, noemde Bilall Fallah het.

Maar in het najaar verschenen op sociale media prachtige foto’s van Adil El Arbi en Bilall Fallah en Loubna Khalkhali op bedevaart in Mekka. “Een van de mooiste dagen van ons leven”, schrijven ze.

Op 21 december was het precies tien jaar geleden dat Bart De Wever de eed aflegde als burgemeester van Antwerpen. Partijvoorzitter was hij toen al acht jaar en is hij nog steeds. 2022 was niet echt een aangenaam jaar voor De Wever. In de eerste plaats omdat een van zijn vier kinderen te kampen kreeg met zware mentale problemen en een tijdje moest worden opgenomen. “Ik kan maar zo gelukkig zijn als mijn ongelukkigste kind”, zei de burgemeester in een interview met jouw krant.

In zijn stadscoalitie rommelt het intussen af en toe. Schepen Tom Meeuws (Vooruit) ligt geregeld dwars. Het kwam zelfs zo ver dat leden van Open Vld en Vooruit, coalitiepartners van De Wever, mee gingen betogen tegen de besparingen in de cultuurwereld. “Ik vind dat onverstandig, betogen tegen iets dat je zelf hebt beslist”, zei De Wever daarover.

In februari trok hij samen met zijn Rotterdamse collega Ahmed Aboutaleb naar Colombia. Ze wilden een samenwerking met de Colombianen op poten zetten in de hoop meer cocaïne aan de bron te kunnen tegenhouden. Intussen volgde in het Antwerpse drugsmilieu de ene aanslag op de andere. Er werd geschoten op huizen of er werd zwaar vuurwerk afgestoken, met veel schade tot gevolg. Geregeld raakten de aanslagplegers ook het verkeerde huis.

De Wever bleef het hele jaar door aandringen op meer hulp voor politie en gerecht in Antwerpen. Voorts liet de N-VA-voorzitter geen kans voorbijgaan om flink af te geven op de federale Vivaldi-regering. “Onze welvaart wordt opgeofferd op het altaar van de ambities van Alexander De Croo”, is maar een van zijn vele frontale aanvallen op Vivaldi.

Het enige wat Gert Verhulst nog nooit gedaan had in zijn professionele leven was een serieus praatprogramma maken. Dit jaar was het zo ver. In september kwam de eerste uitzending van De Tafel van Vier op de buis. Meteen een van de meest besproken programma’s van het seizoen. Verhulst kwam in een storm terecht omdat hij in de eerste uitzending tijdens een discussie over woke herhaaldelijk het woord ‘neger’ gebruikte. De verontwaardiging daarover was zo groot dat hij zich moest verontschuldigen.

“Ik ben van mening dat als je het over iets hebt, je het kind bij zijn naam moet noemen”, zei Verhulst. “De manier waarop, de toon en het gebruik zelf, daar hebben we duidelijk een inschattingsfout gemaakt. Dat geef ik toe. Ik heb daar mensen mee gekwetst en erger dan ik het me vooraf kon inbeelden.”

Tijdens en na de volgende afleveringen van Tafel van Vier bleef het rustig. De kijkcijfers blijven hangen rond de 200.000.

Dat is maar een vijfde van het aantal kijkers voor Gert Verhulst bij zijn deelname aan De Allerslimste Mens Ter Wereld. Gemiddeld haalde dat programma een miljoen kijkers. De best bekeken aflevering van dit seizoen was die met, jawel, Gert Verhulst, Ella Leyers en Jonas Geirnaert: maar liefst 1.249.000 kijkers.

Tussendoor kondigde Verhulst nog een nieuwe Studio 100-musical voor volgend jaar aan: Red Star Line. Nog spectaculairder en grootser dan alle voorgaande.

Toen zijn hond Marcel overleed, deelde Verhulst zijn verdriet met Vlaanderen. In de realitysoaps De Verhulstjes konden de kijkers de gezondheidstoestand van Marcel op de voet volgen. Honderden dierenliefhebbers betuigden hun medeleven bij zijn overlijden.

Ondanks alle kommer en kwel uit het onderwijs zijn er nog veel echt gelukkige leerkrachten. Overal en in alle scholen, maar vooral in basisschool Alberreke in Antwerpen. Dat is wetenschappelijk bewezen door de organisatie Klassewerkplek

Die wil iets doen aan het lerarentekort en zet in Nederland al jaren scholen in de kijker, waar leerkrachten graag aan de slag zijn en blijven werken. Dit jaar voerde Klassewerkplek voor het eerst onderzoek in Vlaamse scholen.

Stedelijke basisschool Alberreke in Antwerpen is officieel uitgeroepen tot de ‘basisschool met het meeste werkplezier’.

Uiteraard maakt die trofee directeur Bart Jonckers en al zijn collega’s nog gelukkiger dan ze al waren. Alberreke is een kleine school. Van de eerste kleuterklas tot het zesde leerjaar zitten er 230 leerlingen en werken er dertig mensen. Meer dan 85% van hen deed mee aan het peiling naar hun geluksgevoel. En blijkbaar waren ze allemaal heel positief. Hoe komt dat?

Bart Jonckers ziet zichzelf vooral als luisteraar en aanspreekpunt. “Ik behandel mijn collega’s als professionals”, zegt hij. “Ik spreek met hen over hun visie op onderwijs. Elke minuut dat we over onderwijs kunnen praten, is een gewonnen minuut.”

Zijn aanpak werkt, bevestigt zorgjuf Silke die al zestien jaar les geeft in Alberreke. “Onze band is sterk”, zegt ze. “We kennen elkaar allemaal goed, ook al zijn we van verschillende generaties. We helpen elkaar waar we kunnen en zien elkaar ook buiten de schoolmuren.”

De school kwam dit jaar ook in het nieuws omdat ze vrij snel na het begin van de oorlog zeven Oekraïense vluchtelingenkinderen opving en begeleidde.

Op donderdag 5 januari ontdek je wie op plaats 5 en 4 staat.