Kleinste café van Leuven bestaat 50 jaar, bazin Germaine (80) gaat nog heel even door

Een smalle gevel van maximaal 5 meter in de Ravenstraat in Leuven, de rolluiken zijn nog dicht. Logisch ook, want het is pas 12 uur ’s middags en “Inn ’t joor 1" gaat pas binnen 10 uur open. “Ik kom net uit mijn bed”, zegt cafébazin Germaine. “Voor mij is om 12 uur opstaan niet laat als je weet dat mijn café pas om 22 uur opent en soms pas om 8 uur ’s morgens sluit. Ik ben dat gewoon. Ik ben een echte nachtraaf en dan nog eens in de Ravenstraat wonen, dat is geen toeval.”

Het café is bijzonder klein, maar enkele vierkante meters groot en er is maar plaats voor één persoon achter de toog. “Het is niet groot, maar ik vind het wel mooi”, zegt Germaine. “Er is plaats voor 18 mensen. Maar laatst stonden ze hier met 30 aan een klein tafeltje en moest ik constant 30 pinten tappen. De klanten zijn vooral studenten en oud-studenten, maar ook professoren of de gewone Leuvenaars.” 

In februari wordt Germaine 80 jaar, en of ze nog kwiek is? “Kwiek kwak”, antwoordt ze. “Ik heb last van mijn rug, ik heb ook 5 ribben die over zijn. Maar gelukkig heb ik achter mijn toog een stoeltje waar ik kan op zitten. Ik doe het nu al 50 jaar, ik ben graag onder de mensen en ben niet van plan om naar een rusthuis te gaan. Pinten tappen doe ik met mijn ogen dicht, maar zeggen hoe lang ik het nog ga doen, durf ik niet. De klanten zullen het wel zien.”