Na amper één minuut aan zee leek Seraing nu stilaan écht rijp voor de degradatie. Het had al zes keer op rij verloren in de competitie. En als een (barslechte) corner van Rocha dan ook nog eens pal in de voeten van Bätzner valt, begint je tegenstander zo’n kelderkraker met vleugels. De Duitser kreeg alle tijd om Martin te fusilleren en zette Oostende al meteen op 1-0. Seraing virtueel acht punten van een veilige plaats in het klassement. Dat zagen we echt niet meer goedkomen. (Lees verder onder de foto)

Niet alleen door die vroege achterstand: de Metallo’s waren kwalitatief simpelweg te licht om onder de hoge druk van de Kustboys uit te spelen. Wanneer er gejaagd werd, sloeg Seraing in paniek. Met enkele enerverende fouten als resultaat. Oostende voetbalde in een zetel, maar deed te weinig met de kansjes die het kreeg. Een probleem dat al maanden aansleept.

Een gevaarlijke counter ging fout bij Ambrose, en die laatste vergat ook te scoren na een prima aangesneden vrije trap van Sakamoto. En zo lang het 1-0 blijft... Inderdaad. Net voor de rust kreeg KVO een eerste tik. Mvoué vond de bal met een gelukje in zijn voeten in de zestien - was Seraing daar al eerder geweest? - en krulde het leer keurig voorbij Phillips. 1-1 bij de rust, en dat was even onverdiend als verrassend.

Twee keer rood op drie minuten

Wie een gouden zaak wou doen in de degradatiestrijd, moest dus scoren na de rust. En opnieuw had KVO die boodschap beter begrepen. Het combineerde zich - onder andere via een sterke Sakamoto - goed naar voor. Maar échte uitgespeelde kansen afdwingen? Het bleef moeilijk. Iets voor het uur vroeg Ambrose twee keer een penalty in dertig seconden, Laforge trakteerde hem dan maar op geel voor een schwalbe. Op een zeldzame counter na moest Seraing aanvankelijk pompen of verzuipen om een puntje mee te graaien. (Lees verder onder de foto)

Nog meer dan voor de rust werd het een potje eenrichtingsvoetbal. Maar Oostende had nog steeds z’n lesje niet geleerd. Een vrijstaande Vagner mocht de 1-2 rustig in doel schuiven met nog een kwartier op de klok. Het stadion verstomde en menig Kustboy greep zich naar de haren. Zeker toen Urhoghide én D’Haese op drie minuten tijd rood kregen. De potjes kookten over, en het zinkend schip telde plots nog een bemanning van amper negen spelers. Het werd zo nog een tragisch theater aan zee. Ook voor Mebude, ingevallen in minuut 78. Hij mocht in minuut 85 al gaan rusten voor Capon.

Van een zespunter naar een dramatisch slot: KV Oostende lijkt plots een vogel voor de kat. Als Kortrijk zondavond punten pakt bij OHL, komt KVO in de degradatiezone terecht. En als je thuis niet kan winnen van een (zwakke) hekkensluiter, dreigt een scenario waar KVO nu al enkele seizoenen - met het nodige geluk - aan ontsnapt. De kustploeg is meer dan ooit degradatiekandidaat.