Referee Department oordeelt dat rood voor N’Diaye terecht was, maar dat Sylla meteen rood had moeten krijgen: “Veiligheid Paintsil in gevaar”

“De vroege rode kaart voor N’Diaye was terecht”, oordeelt onze huisref Tim Pots. “Lazare gaat van aan de zijkant recht op doel af. Centraal loopt Debast nog wel mee terug, maar die zou normaal niet meer in staat zijn geweest om te interveniëren, want Lazare was echt op volle snelheid. Aangezien de VAR terecht aangaf dat Lazare niet uit buitenspel was vertrokken, moest de fase opnieuw beoordeeld worden. Uiteindelijk was rood een logische beslissing. Dit was wat in scheidsrechterskringen een DOGSO wordt genoemd: Denying an Obvious Goal Scoring Opportunity).”

In zijn beoordeling van de fases op maandag, gaat het Referee Department daarmee akkoord. “Dit is een juiste VAR-interventie en een correcte eindbeslissing van de scheidsrechter.”

“Ook de fase waarin Burgess geel krijgt, werd correct beoordeeld”, vindt Tim Pots. “Het grote verschil met die andere fase is dat Amuzu de bal nog niet onder controle heeft op het moment dat hij wordt aangelopen. Meer nog: hij heeft de bal zelfs niet eens in het bezit. Al dan niet controle over de bal hebben, is één van de criteria bij het beoordelen van dergelijke fases. Een uitzondering kan worden gemaakt als een speler vlak voor doel vrij staat en wordt gehinderd vlak voor hij een pass zou kunnen ontvangen. Dan kan je stellen dat een haast zeker doelpunt werd belet. Hier was dat dus niet zo.”

“Na een overtreding heb ik Joseph Paintsil een stevige duw aan Noa Lang zien geven, die vervolgens reageerde. Als Paintsil in het gezicht duwde, dan is het volgens de regels rood. Maar dat was hier niet het geval. En dan moet het al met buitensporige kracht zijn om rood te rechtvaardigen en dat was ook niet zo. De reactie van Lang verdiende eveneens geen rood. Geel voor beide spelers is een logische oplossing voor dit conflict.”

“Puur volgens de regels was dit niet noodzakelijk een rode kaart. Je hoort het in zulke fases vaak gaan over ‘de intentie om de bal te spelen’. Maar dat is al lang geen criterium meer. Anders zou je bij elke trekfout rood moeten geven. De mogelijkheid om de bal te kunnen spelen is wél nog een criterium, naast fysieke integriteit, intensiteit, plaats contact en impact. Sylla kon inderdaad de bal niet meer spelen, maar aan de andere criteria voldeed de tackle niet. Puur theoretisch gezien, was het dus geen rood. Let wel: als je aan het begin van het seizoen bepaalde richtlijnen geeft, waarin je zegt dat brutaal spelbederf rood moet zijn, dan was het hier uiteraard een mogelijkheid. Het maakt deze fase dus ook een gemiste kans om die richtlijnen te volgen.”

Het Referee Department vindt dan weer wel dat Visser meteen rood had moeten geven aan Sylla. “Hij heeft geen enkele mogelijkheid om de bal te spelen en brengt de veiligheid van de tegenstander in gevaar. Wij verwachten hier een rode kaart. Het Referee Department begrijpt wel dat de VAR geen ‘on-field review’ vroeg aan de scheidsrechter omdat niet alle technische criteria aanwezig waren voor een interventie.”

“Zijn rode kaart was eigenlijk het gevolg van de gele kaart die Muñoz kreeg. Volgens mij was er dat geen. Vrancken had gelijk in die zin dat het overdreven was, maar hij moest zich daarna kunnen beheersen. Hij was ook al herhaaldelijk uit zijn technische zone geweest. Wat hij tegen Lawrence Visser gezegd heeft, kunnen wij niet weten. Aan de lichaamstaal te zien waren het geen vriendelijke woorden. Als Visser vindt dat het te ver gaat, moet hij ingrijpen. Vrancken heeft het dus een beetje zelf gezocht.”