“De deal met Engie lijkt nog te veel op de reanimatie van een lijk”
De deal tussen de federale regering en energieproducent Engie over het 10 jaar langer open houden van de twee jongste kerncentrales, is geen overeenkomst over punten en komma’s zoals ons eigenlijk was voorgespiegeld. De deadlines voor een akkoord werden telkens verschoven omdat het allemaal zo ingewikkeld was en alles waterdicht moest zijn, hoorden we keer op keer. Aannemelijk voor een dossier waarvan de gevolgen honderden jaren meegaan.
De verwachtingen waren dan ook hoog. Nu blijkt dus dat het akkoord niet zo allesomvattend is. Het is een stap vooruit, dat wel. “Een hoeksteen”, maakt premier Alexander De Croo (Open Vld) zich sterk. Maar daarmee is het huis niet klaar. Is het bindend? De enige zekerheid is dat de rapporten over de effecten op het milieu en de onderzoeken naar veiligheid kunnen beginnen. Meer beloftes heeft de premier dus niet gekregen van Engie.
Of de twee jongste kerncentrales tegen november 2026 klaar zijn voor die extra jaren? Engie belooft haar best te doen, maar is dus zelf ook niet zeker. Intussen moet de energieproducent zelf ook geduld oefenen. De maximumfactuur die de producent had gevraagd voor de berging van het kernafval zal pas tegen half maart berekend zijn. Wat als Engie die factuur te hoog vindt? Wat schiet er dan nog over van dit akkoord?
We weten hoe broos goede voornemens bij de start van een nieuw jaar zijn: die kunnen al snel als onhaalbaar in de prullenmand eindigen. Maar laten we nog even optimistisch zijn, het is tenslotte nog maar januari.
Energieminister Tinne Van der Straeten (Groen) onderlijnt dat België de regie over de bevoorradingszekerheid meer zelf in handen neemt. De overheid wordt namelijk voor de helft eigenaar van die twee centrales. Maar eigenaarschap maakt de belastingbetaler dus ook verantwoordelijk voor problemen of extra kosten die ongetwijfeld nog zullen opduiken.
Wat De Croo wel zeer duidelijk maakte, is dat we “nog meer akkoorden nodig hebben”. Nog meer stappen. Of stapjes. Nog meer berekeningen, nog meer studies. Dat had hij deze zomer ook wel kunnen zeggen. Dan waren de verwachtingen minder hoog gespannen en was zijn regering hier beter uitgekomen. Een kernuitstap terugdraaien is duidelijk moeilijker dan wat heel wat politici daarover verkondigen. Deze deal lijkt nog te veel op de reanimatie van een lijk, een beeld waarmee Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert destijds de kernuitstap verdedigde.
