Armenië weigert dit jaar Russische troepen te ontvangen voor militaire oefeningen
Armenië weigert om dit jaar militaire oefeningen te organiseren van de CSTO, de door Rusland geleide militaire alliantie. "In de huidige omstandigheden is dat niet aangewezen", zegt premier Nikol Pasjinian. Armenië is altijd sterk afhankelijk geweest van Rusland, maar neemt de laatste tijd meer afstand omdat het zich onvoldoende gesteund voelt in het conflict rond Nagorno-Karabach.
Armenië weigert om in 2023 militaire oefeningen te organiseren van de CSTO, het militaire bijstandspact dat Rusland in de jaren 90 sloot met voormalige Sovjetrepublieken Armenië, Wit-Rusland, Kazachstan, Kirgizië en Tadzjikistan. "Al zeker dit jaar zullen de oefeningen niet doorgaan", zei premier Pasjinian op een persconferentie.
Armenië is traditioneel een bondgenoot van Rusland, en voor zijn veiligheid sterk van Rusland afhankelijk. Maar sinds het conflict in Nagorno-Karabach in september vorig jaar weer oplaaide, voelt het zich in de steek gelaten door Rusland en de door Rusland gedomineerde CSTO.
De Armeense premier Nikol Pasjinian lijkt steeds meer afstand te nemen van de Russische president Vladimir Poetin. Dat doet hij zelfs letterlijk, zo leek het in november vorig jaar. Op een top van de CSTO in de Armeense hoofdstad Jerevan, schoof Pasjinian tijdens het fotomoment opvallend ver weg van Vladimir Poetin, die naast hem stond.
Pasjinian verwijt Moskou dat het zijn rol als bemiddelaar niet heeft gespeeld tijdens gewelddadige botsingen rond Nagorno-Karabach in september, waarbij 200 doden vielen. Armenië had de CSTO om hulp gevraagd, maar Rusland kampte op dat moment met zware militaire opdoffers in Oekraïne. De Armeense premier verwijt Poetin dat hij zijn land onvoldoende heeft beschermd. Hij trok het nut van de CSTO in twijfel en noemde het deprimerend dat het Armeense CSTO-lidmaatschap Azerbeidzjan niet heeft afgeschrikt.
Het conflict over de regio Nagorno-Karabach is een uitloper van het uiteenvallen van de Sovjet-Unie begin jaren 90. Net als de andere lidstaten riepen Armenië en Azerbeidzjan toen de onafhankelijkheid uit. Meteen was er betwisting over Nagorno-Karabach, een streek die binnen Azerbeidzjan ligt, maar vooral bewoond wordt door Armeniërs. Het kwam tot een oorlog met duizenden doden waarbij Armenië Nagorno-Karabach en een corridor naar Armenië kon veroveren.
In 2020 laaide het conflict op toen het leger van Azerbeidzjan - rijkelijk uitgerust door de export van olie en gas - een groot deel van Nagorno-Karabach onder de voet liep. Onder Russische bemiddeling kwam er na zes weken oorlog en 6.500 doden een staakt-het-vuren, waarbij Armenië zowat de helft van Nagorno-Karabach kon behouden. Dat gebied is enkel door een smalle corridor, gecontroleerd door Russische troepen, verbonden met Armenië.
Blokkade
Armenië is ook nu geïrriteerd door de afwachtende houding die Rusland blijft aannemen, nu Azerbeidzjan al bijna een maand lang de Lachin-corridor blokkeert. Dat is de enige weg die Armenië verbindt met de Armeense bevolking van de betwiste regio Nagorno-Karabach. Door de wegversperring raken voedingsmiddelen en medicijnen uitgeput.
De Armeense regering verwijt de Russische vredesmacht dat ze niet ingrijpt en nog geen einde heeft gemaakt aan de blokkade, die volgens Armenië kan leiden tot een humanitaire catastrofe. "De aanwezigheid van Russische troepen in Armenië schiet niet alleen te kort om de veiligheid te garanderen, maar veroorzaakt ook veiligheidsdreigingen voor Armenië", zegt premier Pasjinian.
Het Kremlin heeft al gereageerd op diens weigering om militaire oefeningen van de door Rusland geleide CSTO te organiseren. Het laat weten dat "Armenië een zeer nauwe bondgenoot blijft, waarmee Rusland de dialoog zal voortzetten, ook over gevoelige kwesties."