©  rr

Henri Vandenabeele ziet tweede profseizoen als een herkansing: “Ik wil niet opnieuw zo’n rotjaar hebben”

2022 was voor neoprof Henri Vandenabeele een seizoen met twee gezichten. Het begon allemaal veelbelovend met een negende plaats in de Ronde van Oman en een tiende stek in de Ronde van Turkije, maar daarna ging het bergaf.

Hugo Coorevits

“Daar zijn redenen voor”, zegt de 22-jarige Dentergemnaar die met Harm Vanhoucke een Vlaming bij Team DSM bij kreeg. “Na de Ronde van Turkije is het redelijk fout gelopen. Ik heb best lange tijd met corona gesukkeld. Dan ben ik naar Gran Canaria op stage gegaan. Ik denk dat ik daar het virus opliep. De Dauphiné werd niets. Dan ging ik vóór de Vuelta opnieuw op stage, waar ik opnieuw werd besmet. Daardoor moest ik ook vroegtijdig de Ronde van Spanje verlaten die mijn generatiegenoot Remco Evenepoel won”, doet Vandenabeele het verhaal van een tweede seizoenshelft waarin ziekte de rode draad was.

“Oman was goed. Persoonlijk denk ik dat ik nog beter was in de Ronde van Catalonië, waar ik ook al wat grieperig werd naar het einde toe. Met andere woorden: dit was niet het seizoen dat ik begin 2022 voor ogen had. Ik wou toch méér bewijzen. Maar nadat ik ziek werd, kwam ik keer op keer met een slecht resultaat naar huis.”

Net als Vanhoucke is Vandenabeele voorzien voor de Ronde van Italië. “Ons programma loopt ongeveer gelijk. Ik start wel in de Tour des Alpes Maritimes et du Var (17-19 februari). Daarna doe ik Tirreno-Adriatico en ook de Ronde van het Baskenland. Het is heel simpel: ik wil niet opnieuw zo’n rotjaar hebben. Ik heb nu het gevoel dat ik nog beter uit de winter kom dan vorig jaar. Ik heb nog iets meer getraind. Ik hoop dat dit een verlengstuk krijgt straks in de wedstrijden zelf.”

“Remco Evenepoel is van een andere orde”

“Ik wil tonen dat ik effectief op dit Worldtour-niveau thuishoor. Met andere woorden: ik ben op zoek naar dat goede gevoel van begin vorig jaar. Wie weet kan ik me bijvoorbeeld niet tonen in de Tour of the Alps? Dat zijn mijn doelen. Die zijn veel minder groot dan wat de vaandeldrager van mijn generatie - Remco Evenepoel - presteert (lacht). Dat is van een andere orde. Ik reed ermee in de nationale ploeg, net als met Ilan Van Wilder. Elke koers dat we samen in het peloton zitten, komt Remco een praatje maken. Al had ik in de Vuelta wel snel in de gaten dat hij meer gefocust was dan in een andere wedstrijd. Terecht, zo bleek achteraf”, aldus Vandenabeele.

Aangeboden door onze partners
Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer