Het hadden zomaar zestien andere mensen kunnen zijn. Want de bewakingsbeelden in metrostation Maalbeek toonden het: Khalid El Bakraoui, die seconden voor de aanslag wagon 3 verlaat en wagon 2 binnenstapt. En daar vallen de zestien dodelijke slachtoffers. De mensen in wagon 3 raken misschien wel gewond, maar overleven.

Waarom? Dat is nooit duidelijk geworden. Wilde El Bakraoui de aanslag plegen in wagon 2 omdat die voller was? Was er iets of iemand in wagon 3 dat hem deed beslissen om zichzelf niet daar op te blazen? Feit is dat hij zich op het laatste moment verplaatste. Met tragische gevolgen voor de zestien mensen die in wagon 2 in zijn onmiddellijke omgeving stonden.

Speurders van DVI - Disaster Victim Identification - kwamen de jury gisteren vertellen wie die zestien mensen waren. Na de gruwelfoto’s van de dag voordien, waren het nu foto’s van mensen in de fleur van hun leven. Lachend op vakantie. Vrolijk tussen hun kinderen. Op hun best.

Toevallig samen

Een gevarieerde groep mensen. Studenten. Gepensioneerden. Geboren Brusselaars. Mensen met roots in Congo, Polen of Italië. Jonge moeders. Oudere mannen. Alleen verbonden door het feit dat ze op die noodlottige 22 maart 2016 om 9:10 uur in de metro richting metrostation Arts-Loi zaten.

Tijdens het terreurproces kwamen experts uitleggen dat het effect van de bom extra hevig was omdat die ontplofte in de afgesloten metrowagon. De bom van Khalid El Bakraoui bevatte maar een kwart van de explosieven van de bommen die ontploften in de vertrekhal van de luchthaven in Zaventem. Maar ze kostte evenveel mensen het leven. Zestien dodelijke slachtoffers in Zaventem, maar ook zestien in Maalbeek. Er moesten in Maalbeek zelfs meer mensen naar het ziekenhuis voor verzorging. 154.

Maar er was niet alleen de kracht van de explosie. De bom van El Bakraoui was volgestopt met bouten en moeren, die als dodelijke projectielen door de passagiers in zijn onmiddellijke omgeving vlogen.

Tijdens de zitting dinsdag werd echter nog iets anders duidelijk. De bom maakte niet alleen slachtoffers onder de mensen in de metro. Verschillende hulpverleners kwamen vertellen over wat ze die dag allemaal doormaakten en te zien kregen. Net als tijdens de getuigenissen eind vorige week werd duidelijk dat de trauma’s die ze die dag opliepen misschien wel nooit meer herstellen.