Direct naar artikelinhoud
Website logo
Het Moment

‘Ik denk het niet,’ zei Tom Waes met een monkellachje, gevraagd of ‘Het verhaal van Vlaanderen’ de Vlaamse identiteit zal bevorderen

‘Ik denk het niet,’ zei Tom Waes met een monkellachje, gevraagd of ‘Het verhaal van Vlaanderen’ de Vlaamse identiteit zal bevorderen
Beeld VRT

‘Ik voel me geen Vlaming. Voor mij hoeft het dus niet, zo’n Vlaamse canon’, sprak Tom Waes in aanloop naar ‘Het verhaal van Vlaanderen’ in het weekblad van Vlaanderen. Dat zijn nieuwe programma een heus politiek debat ontstak over de Vlaamse identiteit en de functie van de Openbare Omroep daarin, bekeek hij dan ook vanop een veilig afstandje, verduidelijkte hij in ‘De afspraak’. ‘Want’, zo zegt hij terwijl een guitig lachje zich op zijn gelaat voltrekt, ‘het zal duidelijk blijken dat we af en toe helemaal niet fier moeten zijn om onszelf Vlamingen te noemen.’ ‘Gegeven is gegeven’ geldt helaas ook voor subsidies, meneer Jambon.

Omdat tijd vliegensvlug verglijdt, selecteert Humo voor u de opmerkelijkste fragmenten, netjes geduid in ‘Het moment’.

Wat? Tom Waes waarschuwt de flaminganten dat ‘Het verhaal van Vlaanderen’ helemaal niet zo verheerlijkend zal zijn als door velen gehoopt wordt. 

Waar? Langs Bart Schols in ‘De afspraak’.

Waarom is het opvallend? De inkt over ‘Het verhaal van Vlaanderen’ vloeide al rijkelijk: ‘te Vlaams en te duur’ klonk het. Maar Waes vertelt nu dat degenen die hopen op een Vlaamse lofzang van een koude kermis zullen thuiskomen. 

Wie twee decennia geleden gokte dat de opvliegende broer uit ‘Het geslacht De Pauw’ het onderwerp van hevig politiek getouwtrek zou zijn, werd even hard uitgelachen als die andere broer uit ‘Het geslacht De Pauw’. Maar kijk, Tom Waes en zijn nieuwste worp zorgen al wekenlang voor een identitaire discussie in menig tv-studio en Twitterfeed. Dat het programma 2,4 miljoen euro subsidies kreeg van de Vlaamse regering en Jan Jambon in De Standaard aanhaalde dat elke aflevering zal bijdragen aan een versterking van De Vlaemsche Identiteit, schoot bij velen in het verkeerde keelgat.

De geschiedenisleraar van dienst blijft er zelf stoïcijns kalm onder. ‘Er zijn véél subsidies voor betaald, dat is geen geheim en dat was ook gewoon nodig. Maar daarmee maken wij gewoon tien leuke, interessante afleveringen,’ vertelt Waes aan Bart Schols, die hem vroeg wat hij er nu eigenlijk zelf van vond. ‘En daar genoten al 1.680.000 kijkers van,’ voegde Waes daar fijntjes aan toe.

‘Is het voor jou een programma dat de Vlaamse identiteit bevordert?’ polste Schols naar het simpele antwoord dat we allemaal wilden horen. ‘Ik denk het niet,’ leverde Waes, met een monkellachje dat van ons nu al mag worden opgenomen in de Vlaamse canon.

De Flaminganten zijn alvast gewaarschuwd volgens Waes. ‘Het zal zeker blijken dat wij niet altijd fier moeten zijn om Vlamingen te zijn. De Guldensporenslag is voor sommigen nog steeds een strijd tussen Vlamingen en Franstaligen, maar dat was helemaal geen taalstrijd, dat ging over arm tegen rijk.’ Daar worden binnen enkele weken nog eens 1.680.000 kijkers grondig aan herinnerd. In de verte hoorde je een confederale droom aan diggelen vallen.

Met alle feiten op ‘De Afspraak'-tafel zal de Vlaamse feestdag vanaf dit jaar dan ook niet meer op 11 juli worden gevierd, wegens geen fluit te maken met een robbertje knokken in 1302, maar op 7 november. Dé dag dat ons in 1968 de heiland Tom Waes werd geschonken.