Aanvankelijk leek O’Sullivan, die in de eerste ronde Luca Brecel (WS-10) met 6-1 het nakijken had gegeven, opnieuw op een vlotte zege af te stevenen. Breaks van 115 en 79 leverden “The Rocket” een 0-3 voorsprong op. “The Welsh Potting Machine” antwoordde met breaks van 55 en 83, zag O’Sullivan dan op 2-4 komen, waarna hij met breaks van 143, 90 en 59 het voortouw nam. Met een 77 break sleepte O’Sullivan nog een decider uit de brand. Daarin kreeg hij ook de eerste kans, maar na een misser op zwart moest hij toekijken hoe Williams een 102 wegpotte voor de zege. 

Om een plaats in de finale neemt Williams het zaterdag in een nieuwe best of 11 op tegen Jack Lisowski (WS-12) of de Iraniër Hossein Vafaei (WS-19). Zij geven elkaar donderdagavond partij. De finale wordt zondag naar een best of 19 gespeeld. De winnaar krijgt een cheque van 250.000 pond (281.500 euro) overhandigd, voor de runner-up is er 100.000 pond (112.500 euro). Voor de Order of Merit heeft dat geen gevolgen. Het Masters is wel een Triple Crown, maar geen rankingtoernooi.

Het was al 23 jaar geleden, van de halve finales van het UK Championship 2000, dat Williams erin slaagde O’Sullivan uit te schakelen op een Triple Crown. De vorige zege van Williams tegen O’Sulivan op een rankingtoernooi dateerde van 2014, sindsdien won hij wel nog twee groepswedstrijden in de Championship League.  “Ik heb net van de beste speler aller tijden gewonnen. Dat pakken ze me niet meer af. Het kan me zelfs niet schelen als ik nog eens twintig jaar moet wachten voordat het weer eens gebeurt”, reageerde de 47-jarige Williams. “Om nu over een derde Masterstitel te gaan spreken, is het nog wat vroeg, maar het gaat goed. Ik ben tevreden over de manier waarop ik speel en dit was en van mijn beste prestaties. Na de eerste drie frames dacht ik een 0-6 of 1-6 om de oren te gaan krijgen, maar daarna slaagde ik er toch in hem onder druk te zetten en ging hij wat foutjes maken. Het is goed om te weten dat ik dit nog kan als het nodig is. Beter ga ik op mijn leeftijd niet meer worden.” 

“Ik speelde helemaal niet goed en dan kan je zo’n zwarte bal al eens missen”, klonk het bij O’Sullivan. “Ik kreeg de cuebal niet onder controle en het lukte me niet hoge breaks te scoren. Ik was al blij dat ik kon aanklampen. Bijna was het toch nog voldoende om door te gaan, maar de snookergoden hebben een rechtvaardig oordeel geveld: Williams verdiende het te winnen.”