Net als tal van collega’s hebben huisartsen Ethel Brits en Tine Caeyers een patiëntenstop moeten invoeren in hun zorgpraktijk De Wingerd in Winkelomheide. Om hun werking te kunnen uitbreiden, willen de betrokken dokters een multidisciplinair centrum uitbouwen, waar patiënten voor meer zorg en diensten terecht kunnen. Zo kunnen bijvoorbeeld een kinesist, psycholoog en maatschappelijk werker de praktijk versterken. Ook de huisartsenvereniging Domus Medica stelt dat de toekomst van de artsenpraktijken in een dergelijke multidisciplinaire aanpak ligt.

“Onze bedoeling is om de toegang tot de zorg zo laagdrempelig mogelijk te houden”, zegt dokter Ethel Brits. “De bedoeling is om ook specifiek rond kwetsbare groepen te werken. We bekijken zelfs samen met het Ziekenhuis Geel in hoeverre sommige specialisten in onze brede praktijk een spreekuur kunnen houden. Het is ten slotte niet voor iedereen even vanzelfsprekend om naar het ziekenhuis te gaan. En zo brengen we in zekere zin de eerstelijnszorg samen met de tweedelijnszorg. Tegelijk is het mogelijk een manier om nieuwe, jonge huisartsen aan te trekken, wat voor Geel een algemeen probleem is.”

Oogje op kerk

Het project is zopas door Vlaams minister van Welzijn en Gezondheid Hilde Crevits (CD&V) goedgekeurd voor financiële overheidssteun. Het sluit ook aan bij het opzet van de stad Geel om zorgzame buurten uit te bouwen. Maar die plannen kunnen de betrokken huisartsen niet op hun huidige praktijklocatie ontvouwen. “Die is veel te klein. Daarom gingen we op zoek naar een grotere geschikte ruimte. Zo kwamen we op het idee om de kerk van Winkelomheide daarvoor te benutten. Die staat in het Geelse kerkenplan opgenomen om een herbestemming te krijgen. Naast de brede eerstelijnspraktijk denken we bijvoorbeeld ook aan een publiek toegankelijke koffiebar die uitgebaat wordt door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt.”

Zowel de artsen als schepen van Sociaal Beleid en Gezondheid Griet Smaers (CD&V) van Geel benadrukken dat het gebruik van de kerk voor de brede eerstelijnspraktijk nog niet goedgekeurd is. “Integendeel, het hele traject moet nog helemaal starten”, zegt Ethel Brits. Ze is er zich sterk van bewust dat het (neven)gebruik van een kerkgebouw voor andere activiteiten bij heel wat mensen erg gevoelig ligt. Vijf jaar geleden wist een protestpetitie tegen de aankondiging van een herbestemming van deze Heilig-Hartkerk nog 1.100 handtekeningen te verzamelen.

“Voor ons is het duidelijk dat ons project geen herbestemming, maar een nevenbestemming van de kerk moet zijn”, stelt Ethel Brits. “De kapel moet kunnen blijven en ook aan het kerkhof willen we absoluut niet raken. Maar de stad moet nu bekijken welke invullingen voor de kerk mogelijk zijn en waarvoor een draagvlak bij de gemeenschap bestaat. En of ons plan daarin past. Het is in ieder geval onze bedoeling om de lokale verenigingen en mensen zo veel mogelijk te betrekken. Het moet een echt gemeenschapsvormend project worden.”